آثار درآمدهاي نفتي بر رشد اقتصادي ايران مبتني بر شكست هاي ساختاري درون زا

ادبيات اقتصادي موجود نشان مي دهد كه افزايش قيمت نفت اثرات بازدارنده بر رشد اقتصادي كشورهاي صنعتي داشته است در حالي كه اثرات كاهش قيمت نفت بر اقتصاد اين كشورها با اهميت نبوده است. به عبارت ديگر اثر تكانه اي نفتي بر اقتصاد كشورهاي صنعتي نامتقارن و غير خطي مي باشد. در اين تحقيق مي خواهيم فرضيه مذكور را براي يك اقتصاد صادركننده نفت (ايران) مورد آزمون تجربي قرار دهيم. براي اين منظور از متدولوژي هم انباشتگي گري گوري- هنسن (1996) استفاده خواهيم كرد كه در آن شكست ساختاري در رابطه بلندمدت بصورت درون زا تعيين ميشود. نتايج تحقيق نشان ميدهد كه در بلندمدت درآمدهاي نفتي، آثار منفي بر رشد اقتصادي ايران داشته اند. به علاوه فرضيه اصلي تحقيق مبني بر اينكه در كوتاه مدت واكنش رشد اقتصادي نسبت به تكانه هاي نفتي نامتقارن و براي تكانه هاي كاهشي قيمت نفت شديدتر است مورد تاييد قرار مي گيرد.