تحليل جايگاه و كاركرد صور مرتسمه در تفكر سينوي

بدون عنوان

علم الهي به اشياءْ قبل از ايجاد، يكي از مباحث الهيات بالمعني الاخص است كه معركه‌ي آراي مختلف قرار گرفته است. برخي از عهده‌ي تبيين اين مسأله برنيامده و عده­اي نيز نتوانسته­ اند تبيين دقيقي از علم تفصيلي در اين مقام را ارائه دهند. در ميان اقوال گوناگون كه در اين خصوص وجود دارد نظريه‌ي مشائين و ابن‌سينا معروف است؛ آن‌ها نظريه‌ي صور مرتسمه را مطرح نموده، بر اين باورند كه علم تفصيليِ قبل الايجادِ واجب‌تعالي، از طريق اين صور است. آن‌ها علم پيشين واجب به اشياء را علمي حصولي و درعين‌حال فعلي و لازمه‌ي ذات دانسته ­اند. ابن‌سينا بر اين باور است كه ذات واجب، از جهت تعقلِ مبدئيت ذات خود براي آن‌ها، صور را تعقل نموده، نه به‌واسطه‌ي صوري ديگر، بلكه اين صور از آن حيث كه معقول‌اند موجودند؛ وجود آن‌ها عين معقوليت آن‌هاست و بر عكس. در اين نوشتار ضمن تبيين و تحليل نظريه صور مرتسمه در تفكر سينوي به بررسي ايرادات ملاصدرا بر آن نيز پرداخته است.

فاقد چكيده مي باشد