آزمون آشوبي و غيرخطي بودن شاخص قيمت سهام در بورس تهران

شاخص قيمت سهام يكي از متغيرهاي موثر در سيستم هاي اقتصادي بوده كه اين سري هاي زماني بسيار پيچيده، اغلب تصادفي و در نتيجه تغيير آن ها غيرقابل پيش بيني فرض مي شود. به همين جهت آزمون هاي پيش بيني پذيري و غيرخطي جهت بررسي وجود روند آشوبي معين و فرآيندهاي غيرخطي در سري زماني شاخص قيمت سهام در بورس تهران به صورت روزانه بين سال هاي 87 تا 1392 مورد استفاده قرار گرفت. نتايج آزمون ها حاكي از آن بود كه آزمون تسلسل و هارست غير تصادفي بودن شاخص قيمت سهام را تاييد كردند، نتايج حاصل از آزمون هاي [1] BDS، تساي و اندرسون-دارلينگ بيان كننده اين بود كه شاخص قيمت سهام از فرآيند غيرخطي تبعيت مي كند.آزمون هاي مستقل بودن كوكران، همبستگي دوگانه و استقلال Chowdenning هم، همبستگي بين مشاهدها را مورد آزمون قراردادند كه نتايج حاصل دال بر وجود همبستگي بين متغيرها بود و در ادامه آزمون هاي دوره اي تجمعي و آزمون تعديل شده West cho مبني بر آزمودن فرآيند آشوبي متغير شاخص قيمت سهام صورت گرفت كه نتايج هر دو آزمون، آشوبي بودن فرآيند را مورد تاييد قراردادند. پس از احراز قابليت پيش بيني شاخص قيمت سهام، براي پيش بيني در دوره هاي آتي، مدل هاي ARFIMA، FIGARCH، LSTAR و ESTAR تخمين زده شد. در بين مدل هايي كه به بررسي وجود حافظه بلندمدت در متغير شاخص قيمت سهام پرداخته اند مدل FIGARCH كه هم حافظه بلندمدت متغير و هم واريانس و تغييرات متغير را مدل سازي كرده است داراي قدرت بيشتري در پيش بيني بود و در ميان مدل هاي غيرخطي مدل ESTAR داراي قدرت پيش بيني بالاتري بود. در انتها نيز پيش بيني با فرآيند يك گام به جلو براي ده دوره گزارش شده است.