تحليل عوامل زمينه ساز ايجاد و رشد كارآفريني روستايي مورد: بخش دهدز در شهرستان ايذه

توجه به توسعه كارآفريني در مناطق روستايي با توجه به شرايط موجود از اهميت بسياري زيادي برخوردار است. بر اين اساس بررسي زمينه‌ها و عوامل تأثيرگذار سكونتگاه‌هاي روستايي در راستاي توسعه اين نوع نگرش اقتصادي در روستاها از ضرورت‌هاي اوليه محسوب مي‌شود. هدف اين مقاله تحليل عوامل اقتصادي-اجتماعي و ويژگي­هاي كارآفريني موجود در سكونتگاه‌هاي روستايي بخش دهدز شهرستان ايذه در راستاي كمك به ايجاد كارآفريني بوده است. روش تحقيق از نظر ماهيت، توصيفي-تحليلي و ازنظر هدف كاربردي است. روش گردآوري اطلاعات، كتابخانه‌اي و ميداني بوده و براي جمع‌آوري داده‌هاي ميداني از پرسش‌نامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش تعداد 13161 نفر بوده كه با استفاده از فرمول كوكران 315 نفر به‌صورت تصادفي در سن فعاليت (20 تا 65 سال) با حداقل سواد پنج ابتدايي بررسي شده­اند. نتايج نشان داد كه عوامل اقتصادي در سكونتگاه­هاي روستايي براي ايجاد انواع كارآفريني از جنبه­هاي مختلف نسبت به عوامل اجتماعي وضعيت بهتري داشته است. معادلات ساختاري نيز از معناداري بين عوامل اقتصادي-اجتماعي با ويژگي­هاي كارآفريني براساس ضرايب همبستگي (به ترتيب برابر با 0/44 و 0/37 ) اشاره دارد. همچنين بررسي خصوصيات مردم از نظر كارآفريني نشان مي­دهد كه سه شاخص خلاقيت، ريسك­پذيري و استقلال در بين مردم از وضعيت خوبي برخوردار بوده و سه شاخص انگيزه پيشرفت، توليد محصولات جديد و تبديل ايده خلاق به ثروت در سطح متوسطي هستند. بستر اقتصادي-اجتماعي و همچنين ويژگي­هاي مردم براي ايجاد انواع كارآفريني روستايي مهيا است و به يك برنامه­ريزي مطلوب براي اين هدف نياز است.