موانع توسعه اشتغال زنان روستايي در صنايع دستي شهرستان ديواندره

اين پژوهش به منظور بررسي موانع اشتغال زنان روستايي در بخش صنايع دستي شهرستان ديواندره(استان كردستان) انجام شده است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه زنان روستايي بالاي 15 سال شهرستان بوده است (17101=N). با استفاده از فرمول نمونهگيري كوكران170 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب گرديد كه با روش نمونهگيري تصادفي طبقهاي با انتساب متناسب توزيع شده است. ابزار اصلي تحقيق پرسشنامهاي بود كه روايي آن به كمك پانل متخصصان و پايايي آن توسط ضريب آلفاي كرونباخ تأييد گرديد (7/ 0>α). تجزيه و تحليل دادهها بهوسيله نرمافزار SPSSwin18 انجام شده است. نتايج تحقيق نشان داد مهم­ترين موانع گسترش صنايع دستي از ديدگاه زنان روستايي شهرستان ديواندره، عدم توجه و حمايتهاي دولتي از بخش صنايع دستي است. علاوه بر اين، تحليل عاملي موانع توسعه صنايع دستي به استخراج پنج عامل با عنوان موانع اقتصادي، زيرساختي، اجتماعي- فرهنگي، آموزشي و روانشناختي منجر شده است. از مهم­ترين راهكارهاي توسعه اشتغال مرتبط با صنايع دستي راهكارهاي حمايتي، آموزشي- تشويقي و ايجاد تشكلهاي صنايع دستي بوده است. بنابراين، پيشنهاد ميشود نهادها و سازمان­هاي دست­اندركار با بسترسازي مناسب و آموزشهاي كاربردي، امكان حضور زنان روستايي را در بخش صنايع دستي فراهم نمايند.