تحليل پايداري گردشگري در روستاي اورامان تخت شهرستان سروآباد

پايداري گردشگري، تأثيرات مثبت توسعه گردشگري را به حداكثر و تأثيرات منفي گردشگري نابسامان را به حداقل ميرساند. حركت در اين مسير نيازمند ارزيابي وضع موجود پايداري با ديدي جامع و با سنجش ديدگاه تمامي بازيگران اين عرصه و در تمام ابعاد است. در پژوهش حاضر، پايداري وضع موجود گردشگري روستاي اورامان تخت شهرستان سروآباد در چهار بعد كالبدي- محيطي، اجتماعي، اقتصادي و نهادي و با نظر سنجي از سه گروه مردم محلي، گردشگران و مسئولين مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. روش تحقيق، توصيفي- تحليلي است كه در بخش نظري از منابع كتابخانه و در بخش عملي از پيمايش ميداني مبتني بر توزيع پرسشنامه و مصاحبه جهت گردآوري اطلاعات بهره گرفته شده است. نتايج تجزيه و تحليل دادهها حاكي از اين واقعيت است كه وضعيت گردشگري منطقه چندان مطلوب نبوده و در حالت ناپايداري ضعيف قرار دارد و بعد نهادي، بيشترين تأثير را در رقم خوردن چنين وضعيتي دارد. همچنين با توجه به اهميت اصل رضايت در تحقق گردشگري پايدار، گردشگران از وضع موجود گردشگري روستا احساس رضايت داشته اما در مقابل مردم محلي و مسئولين نارضايتي دارند. از ميان مشخصه هاي فردي نيز، شاخصههاي ميزان درآمد، سن و بعد خانوار، قابليت پيشبيني وضع موجود ميزان رضايت روستاييان از وضعيت گردشگري روستا را دارد.