بررسي و تبيين نقش عشاير استان ايلام در پيشبرد راهبردهاي دفاعي در دفاع مقدس

پيشينه ايلات و سلسله‌هايي كه تا عصر پهلوي با اتكا بر قدرت ايلي و تبار خويش بر ايران حكومت مي‌كرده‌اند نشان مي‌دهد كه عشاير نيروي اصلي در جنگ با دشمن و حراست از مرزها حراست بوده‌اند. در جنگ تحميلي هشت ساله عراق عليه ايران (1359 تا 1367 ه.ش) علاوه بر رزمندگان اعم از سپاه پاسداران، ارتش جمهوري اسلامي ايران، بسيج، ژاندارمري و نيروهاي كميته انقلاب اسلامي كه در جبهه‌ها با دشمن مي‌جنگيدند و از مرزهاي ايران دفاع مي‌كردند، اقشار مختلف جامعه با شيوه‌ها و روش‌هاي گوناگون حضور فعال داشته و نقش‌آفريني كرده‌اند. عشاير يكي از اين قشرها بودند كه با حمايت‌هاي خود، زمين تقويت روحيه رزمندگان را در جبهه‌ها فراهم كردند. عشاير با ويژگي‌هاي جمعيت زياد، كوچرو بودن و جا‌به‌جا شدن و ساختار سلسله‌مراتب ايلي از اهميت زيادي برخوردار هستند. عشاير استان ايلام نيز از اين ويژگي‌هاي برخوردارند. با توجه به بافت عشايري موجود در استان ايلام اين مقاله درصدد پاسخ به اين پرسش است كه نقش عشاير استان ايلام در جنگ تحميلي چه بوده است و اين نقش چگونه و با چه روش‌هايي ايفا شده است؟ مقاله حاضر با روش توصيفي – تحليلي به تبيين اين نقش پرداخته و با واكاوي اين موضوع و بررسي منابع و مصاحبه‌هاي انجام‌شده، به اين نتايج رسيده كه عشاير اين استان با انجام اقداماتي مانند توليد فراورده‌هاي دامي، كمك‌هاي مالي و غيرمالي به جبهه‌ها، اعزام نيرو به جبهه‌ها، شركت در عمليات و حضور در مناطق جنگي، در تقويت اقتصاد كشور و روحيه رزمندگان در جبهه‌ها نقش قابل توجهي داشته‌اند.