بررسي مفهوم خودشناسي در ديدگاه امام علي (ع)

Investigating the Concept of “Self-Knowledge” in the View of Imam Ali -a

شناخت خود ازجمله مطالب و موضوعات مهم و مورد توجه در مكاتب مختلف الهي و غيرالهي است. امام علي­(ع) براي اشاره به اين موضوع از عبارت «معرفت نفس» استفاده كرده­اند كه مقايسه و تطبيق با ديگر كلمات و عبارات متعدد مترادف در‌اين‌باره، دقت و نكته سنجي حضر ت را به تصوير مي­كشد. خودشناسي بر ديگر انواع متصور شناخت مقدم است؛ در اهميت آن، همين بس كه غايت علم و معرفت، برترين عقل و حكمت­ ها، فوز اكبر و ... نام گرفته است. تأكيدات و توصيفات فراوان درباره خودشناسي، وقوع آن ممكن ساخته، لكن واقعيت جاري زندگي انسان، نمايان­گر چيز ديگري است. سهل­ بيني، خودمحوري و خويشتن­ پسندي، نيكوپنداري، تحويل و تحصير، راحت­ طلبي، خدافراموشي و جهل و ناداني، ازجمله موانع خودشناسي به‌شمار مي‌رود كه در كلام امام علي­(ع)به آنها اشاره شده است.

Self-knowledge has been amongst important concepts and issues in divine and non-divine schools of thought. To underscore this concept, Imam Ali (a) has employed the word Ma’rifat- e Nafs (Knowledge of self) comparing which with other synonyms words and phrases uncovers the accuracy and perspicacity of choice. Self-Knowledge is prior to other kinds of knowledge in importance. For the same weight it is also called the utmost of science and understanding, the highest of wisdoms and reasons, greatest of deliverances and etc. Numerous stipulations and description of self-knowledge has made this concept realizable but the reality of current human life runs contrary to it. Nonchalance, self-centeredness, egotism, self-excellence, devolvement, complacency, God-forgetfulness, negligence and ignorance are amongst barriers in the way f self-knowledge which are pointed to by Imam Ali (a).