اثر تورم بر بيمه هاي عمر و راهكارهاي خنثي سازي آن

در اين تحقيق به بررسي علت عدم رشد كافي بيمه هاي عمر از ديدگاه عوامل موثر بر تقاضا (به ويژه تورم) پرداخته شده ودر ادامه راه كارهاي جايگزيني سرمايه بيمه هاي عمر مورد ارزيابي قرار گرفته است. پس از تدوين الگوي تقاضا و برآورد مدل، طبق آمار و اطلاعات مربوط به دوره 1388- 1355 مشخص شد كه در ايران، تقاضاي بيمه هاي عمر با تورم انتظاري رابطه معني دار و منفي وبا سطح درآمد سرانه و درصد باسوادي و جمعيت رابطه معني دار و مثبت دارد. با توجه به نتايج تجزيه - تحليل واريانس درآمد سرانه و نرخ تورم و درصد با سوادي مشخص شد كه اين متغيرها، داراي تاثيرات دائمي تري نسبت به جمعيت روي تقاضاي بيمه هاي عمر مي باشند. متغير بارتكفل در اين مدل معني دار نبوده و از مدل حذف شده است. به منظور بررسي راهكارهاي جايگزيني سرمايه بيمه هاي عمر، از روش ميداني بهره برده و نمونه آماري بالغ بر 300 نفر از مشتريان مورد پرسش قرار گرفته شدند. در تجزيه و تحليل نتايج بدست آمده مشخص شد كه درصد بالايي از نمونه آماري تمايل زيادي به جايگزيني سرمايه نقدي بيمه هاي عمرداشته اند و 55% نمونه، منزل مسكوني را اولويت اول خود براي جايگزيني سرمايه نقدي بيمه عمر برگزيده اند.