كليدواژه :
ادبيات كودك , ايدن چمبرز , خوانندة درون‌متن , يك‌مشت گندم , بازي محبت
چكيده فارسي :
ايدن چمبرز از نظريه‌پردازان و نويسندگان برجستة ادبيات كودك و نوجوان است كه در نظرية «خوانندة درون‌متن» خود بر اهميت مطالعة چهارعنصر سبك ، زاوية ديد ، طرفداري و شكاف‌هاي گويا در نقد آثار اين حوزه تأكيد مي‌كند. روش نقد چمبرز طي سال‌هاي اخير دريچة تازه‌اي به‌سوي نقد آثار ادبيات كودك در ايران گشوده است. پژوهش حاضر بر آن است تا با بررسي داستان «يك‌مشت گندم» از مجموعه داستان بازي محبت بر اساس روش نقد خود چمبرز شيوه‌ها و فنون كارآمد وي را در خلق خوانندۀ درون‌متن نمايان سازد و نظريات او را در اين اثر عملاً به بوته آزمايش بگذارد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه چمبرز در اين داستان با بكارگيري شيوه‌هاي پرداخت روايت اصلي در قاب پيش‌روايت، تقابل نوشتاري، عينيت‌بخشي كودكانه، تغيير كنترل‌شدة لحن، سطح روايي دوگانه، روايت‌پردازي ملموس، طرفداري از راه آفرينش راوي دوچهره، شكاف-هاي صوري، ساختاري و پايان تمثيلي خوانندة كودك درون‌متني انديشمند، كنجكاو، منتقد و سرشار از تخيل خلق مي‌كند.
چكيده لاتين :
Aiden Chambers is one of the outstanding critics and writers in Children’s Literature who emphasizes, in his theory “The Reader in the Book,” on the importance of style, point-of-view, taking-sides and tell-tale gaps in examining the works in this field. Recently, Chamber’s approach has opened new doors to the examination of Iranian works in Children’s Literature. The present study aims at reading “A Handful Of Wheat” from his collection, The Kissing Game, on the basis of his theory to identify Chamber’s effective techniqes to create “the reader in the book” and by this practically put his ideas into test. The findings of this research demonstrate that, in this story, Chambers creates an intellegent, curious, critical and imaginative child reader through using the techniqes of structuring the main narrative within a framing narrative, writing disagreement, childlike objectivization, managed shift of tone/voice, double narrative levels, concrete narrative-making, taking sides through creating a double-face narrator, superficial and structural gaps, and an allegorical ending.
