بررسي الگوي مصرف سيگار و ارتباط آن با ساير عوامل خطر بيماري هاي قلبي و عروقي در ساكنين تحت پوشش پايگاه تحقيقات جمعيتي دانشگاه علوم پزشكي تهران

مقدمه: امروزه مصرف سيگار به عنوان يكي از عوامل خطر بزرگ در بروز بيماري هاي قلبي و عروقي و مهمترين علت مرگ و مير حوادث قلبي- عروقي شناخته شده است. اين مساله در جوامع در حال توسعه مانند ايران بسيار حايز اهميت مي باشد كه اين مطالعه به همين منظور صورت گرفت. روش ها: در اين پژوهش 1573 نفر از ساكنين منطقه 17 تحت پوشش پايگاه تحقيقات جمعيتي شهر تهران به صورت مقطعي مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات اين مطالعه از طريق پرسشنامه استانداردMONICA، WHO كه شامل مشخصات دموگرافيك و اطلاعاتي مربوط به استعمال سيگار در افراد تحت مطالعه بود، توسط پرسشگران آموزش ديده و همچنين نمونه خون ناشتاي افراد جهت تعيين بعضي از عوامل خوني صورت گرفت. داده هاي حاصل از آن با نرم افزارSPSS ويراست 11.5 مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته ها: براساس نتايج اين مطالعه 37.4 درصد از مردان و 4.2 درصد از زنان سيگار استعمال مي كردند. بين مصرف سيگار و ميزان هوموسيستيين خون، اسيد فوليك، كلسترول، چربي هاي خون (LDL، HDL)، اسيد اوريك، فشار خون بالا وBMI ارتباط معني دار آماري وجود داشت (P<0.05). در حالي كه بين سيگار كشيدن با ميزان ويتامين B12،TG ارتباط معني دار آماري يافت نشد. نتيجه گيري: جنس مذكر، سن پايين، تجرد و سطح تحصيلات پايين با سيگاري شدن ارتباط دارد، كه به نظر مي رسد نقش آموزش در سطوح مختلف جامعه به ويژه در سطح خانواده ها در جهت پيشگيري از سيگار كشيدن به عنوان يك عامل مهم در بروز بيماري هاي قلبي و عروقي موثر مي باشد.