صدور انقلاب، به مثابه نقشه راه جهان گرايي درانديشه سياسي امام خميني(ره)

Imam Khomeini on exporting revolution as a way toward globalization

در انديشه امام خميني(ره)، با توسعه حوزه مسئوليت‌هاي نظام اسلامي، هدف ازتأسيس چنين نظامي در سه سطح ملي، منطقه‌اي (اسلامي) و جهاني تعريف مي‌شود. لذا رويكرد جامع ايشان به نظام سياسي اسلام در دوران عدم قيادت امام معصوم، ازنوع برون‌گرا و جهان‌گرايانه است. يعني ايشان تلاش در جهت توسعه نفوذ اسلام در دنيا را مسئوليت اصيل دولت اسلامي در وراي مرزهاي ملي مي‌داند. درمنظرامام، راه موفقيت چنين رويكرد جهان‌گرايانه اسلامي، در صدور انقلابي است كه به تحقق يك حكومت اسلامي كارآمد انجاميده است. انديشه صدور، آرمان مشترك اغلب انقلاب‌هاست كه البته نوع و ماهيت چنين اقدامي در انواع آن‌ها متفاوت ‌است. در انديشه و سيره سياسي امام خميني مبتني بر مباني ديني، صدور داراي مختصات خاص خود است. در اين رويكرد آرمان‌گرايي واقع‌بينانه، صدور انقلاب اسلامي يك راهبرد با دو وجه راهبردي است كه بر اساس نفع طرفين، به تأمين منافع ملي توأمان با پيگيري مسئوليت‌هاي فراملي مي‌انجامد.

In the eyes of Imam Khomeini, the ultimate aims of founding an Islamic government, with the expand responsibilities of which are defined in three levels of national, regional, and universal. At the absence of infallible imam, therefore, the general approach of his toward the Islamic political system is of the kind of universal and international. In other word, he considered spreading Islam to the whole world as the authentic responsibility of Islam out side the national borders .Only when such an approach would happen that, the thought from which an Islamic government is born be exported. Such export, of course, with different kinds and essence, is what most of revelations dreamed of. In Imam Khomeini's thought and action, such export based on religious fundamentals had had its own forms and structures. This realistic and ideal approach has twofold of purposes that base on mutual interests seeks for national interests and acts upon the international duties.