تحليل «سمع و بصر» حق تعالي از منظر ملاصدرا و امام خميني

Analyzing the Hearing and Vision from Mulla Sadra and Imam Khomeini’s Viewpoint

مسئله چگونگي صفات باري‌تعالي، ازجمله مسائلي است كه هر سه گروه؛ متكلمان، حكيمان، و ازجمله، عارفان به آن پرداخته، و مورد بحث و فحص قرار داده‌اند. قرآن كريم قبل از همه، اين دو صفت را در كنار ساير صفات، درخصوص حضرت باري‌تعالي مورد عنايت قرار داده است. در اين جستار كه با محوريت آرا ملاصدرا و امام خميني تنظيم شده است، استنباط شده كه آنان اين دو صفت را از توابع علم شمرده‌اند. همچنين ملاصدرا پس از نقد و بررسي آرا خواجه نصير و شيخ اشعري و پيروان وي، با نظريه «علم اجمالي در عين كشف تفصيلي» خود و با بياني متفاوت از ديگران، سميع بودن باري تعالي را به علم او به مسموعات، و بصير بودنش را به علم او به مبصرات ارجاع داده است. ليكن، امام خميني با ذكر دلايل خاص خود اثبات مي‌كند كه اين دو صفت، صفاتي جدا و مستقل بوده، و ارجاعشان به ديگر صفات در اثر اهمال برخي از جهات و حيثيات مي‌باشد.

فاقد چكيده