ارزيابي اثربخشي آموزش ارگونومي در اصلاح روش‌هاي كاري در كاركنان اداري بيمارستان

Assessment of the Effectiveness of Ergonomics Training on the Improvement of Work Methods Among Hospital Office Staff

زمينه و هدف: كار با كامپيوتر در مدت طولاني، در شرايط استاتيك و وضعيت بدني نامناسب ممكن است منجر به ناراحتي‌هاي اسكلتي ـ عضلاني شود. هدف از مطالعۀ حاضر اثربخشي آموزش و تمرين ارگونوميكي در بهبود روش كار ميان كاربران كامپيوتر در مشاغل اداري در سال 1395 بوده است. روش كار: اين مطالعۀ توصيفي ـ تحليلي به‌صورت مداخله‌اي روي 28 نفر از كاركنان اداري بيمارستان ولايت دامغان اجرا شد. به‌منظور تعيين سطح احتمال خطر ارگونوميكي، وضعيت بدني افراد قبل و 6 ماه بعد از مداخله با كمك روش ROSA ارزيابي شد. همچنين به‌منظور افزايش آگاهي پرسنل از برنامه‌هاي آموزش اصول ارگونوميكي استفاده شد. درنهايت از آناليز واريانس يك‌طرفه و آزمون تي‌مستقل براي تجزيه‌وتحليل داده‌هاي آماري استفاده شد. يافته‌ها: پيش از اجراي برنامۀ مداخلۀ آموزشي مهم‌ترين ريسك فاكتور در وضعيت‌هاي بدني افراد به‌ترتيب در نواحي گردن (0/009=P)، آرنج (0/019=P) و شانه (0/031=P) بوده كه پس از مداخله اين سطح خطر در اندام‌هاي يادشده كاهش يافت و اين مقدار تغيير، معني‌دار بود. همچنين متغيرهاي سن (0/028=P)، جنسيت (0/015=P)، شاخص تودۀ بدني (0/040=P)، سطح تحصيلات (047/0=P) و سابقۀ شغلي (025/0=P) تأثير معنادار بر امتياز نهايي ROSA داشت. نتيجه‌گيري: نتايج، بيانگر شيوع علائم اختلالات اسكلتي ـ عضلاني و سطح ريسك ارگونوميك محاسبه‌شده به روش ROSA است كه به مداخلۀ ارگونومي در طراحي محيط، ابزار و تجهيزات هم‌زمان با مداخلۀ آموزشي نياز دارد.

Introduction: working with computer for long duration, static condition, and poor posture may lead to musculoskeletal disorders. The aim of this study was to assess an educational and ergonomic intervention on improving work procedure among computer users in office work in 2016. Materials & Methods: This descriptive-analytic study was carried out on 28 employees of administrative staff of Damghan Velayat Hospital. In order to determine the level of ergonomic risk, the physical status of patients was evaluated before and 6 months after intervention using ROSA method. The ergonomic principles were also used to increase the staff’s awareness. Finally, one-way analysis of variance and independent t-test were used to analyze the statistical data. Results: Prior to the implementation of the educational intervention program, the most important risk factors were in the neck (P=0.009), elbows (P=0.019) and shoulders (P=0.031), respectively. After the intervention, this level of risk was reduced in the organs, which was a significant change. There were also other variables; age (P=0.028), gender (P=0.015), BMI (P=0.040), education level (P=0.047) and job experience (P=0.025). They had a significant effect on the final score of ROSA. Conclusion: The results indicated the prevalence of musculoskeletal disorders and ergonomic risk level by ROSA method which requires ergonomic intervention in the design of the environment, tools and equipment along with educational intervention.