تأثير انديشه هاي علامه سيد محمد باقر صدر در قانون اساسي ج. ا. ا

Mohamd Baqer Sadr's affection on IRI Constitution

قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران به فاصله كوتاهي پس از پيروزي انقلاب اسلامي تدوين و به وسيله مجلس خبرگان تصويب شد. محتواي اين قانون عمدتاً برگرفته از تعاليم دين مبين اسلام و در برخي موارد نيز بر اساس رويۀ عقلا بوده است كه در اين ميان نقش انديشمندان اسلامي بسيار پررنگ مي‌نمايد. بر اين مبنا تحقيق حاضر بر آن است تا اثبات كند كه انديشه‌هاي فقهي و سياسي شهيد محمد باقر صدر در كنار انديشه‌هاي حضرت امام خميني(ره) نقش موثري در تدوين قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران داشته است. اين انديشه‌ها با رويكردي الهي و تبيين نگاه اسلام به مفاهيمي چون حق حاكميت الهي، جايگاه انسان درنظام آفرينش و آزادي انسان، چارچوب قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران را تعيين كرده‌اند.

The IRI Constitution was compiled and approved by the connoisseur parliament in a short time after the establishment of Islamic revolution. Its content is mostly derived from Islamic teaching and in some cases, is based upon the method of intellectuals. It should be stated that the part played by Muslim scholars have been considerable in the field. The paper has shown that Mohamad Baqer Sadr's political and jurisprudential thought along with Imam Khomaini's can be consider of high effect on it. Such thoughts with a Divine approach along with justifying Islamic view on such topics as Divine absolute right for sovereignty, man's place in the order of creation and man's freedom have formed the framework of IRI Constitution.