نقش پردازش‌هاي شناختي در موفقيت يا شكست رژيم گيرندگان

The role of cognitive processing on dieters` success or fail

امروزه چاقي به يكي از چالش‌هاي مهم سلامت در سراسر جهان تبديل شده است و هر ساله مبالغ هنگفتي صرف پيشگيري و درمان آن مي‌شود. تغيير سبك زندگي با هدف افزايش فعاليت بدني و پيروي از رژيم غذايي مناسب، رايج‌ترين درمان چاقي است. اما بسياري از رژيم گيرندگان در اين مسير ناموفق هستند و نمي‌توانند برنامه درماني خود را تا انتها طي كنند. در اين پژوهش، نقش پردازش‌هاي شناختي در موفقيت يا شكست رژيم گيرندگان مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه مورد مطالعه شامل دو گروه رژيم گيرندگان موفق (42 = N) و رژيم گيرندگان ناموفق (45 = N) با دامنه سني 18 تا 40 سال بودند. سوگيري توجه به وسيله آزمون نقطه يابي، تداعي مثبت ضمني (يا سوگيري حافظه) به وسيله نسخه تعديل شده آزمون تداعي ضمني، و گنجايش حافظه كاري به وسيله آزمون ان-بك مورد سنجش قرار گرفت. مقايسه دو گروه در متغيرهاي سنجيده شده نشان داد كه در رژيم گيرندگان ناموفق، نمايه توده بدني و سوگيري توجه نسبت به خوراكي‌هاي پركالري (69/0 = d) به طور معناداري از رژيم گيرندگان موفق بالاتر بود اما تداعي‌هاي ضمني و گنجايش حافظه كاري، تفاوت معناداري را نشان نداد. اين نتايج، همخوان با نتايج مطالعات قبلي است كه نشان داد سوگيري توجه نسبت به خوراكي‌هاي پركالري مي‌تواند در شكست رژيم گيرندگان نقش ايفا كند. نتايج در چارچوب مدل پردازش دوگانه مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.امروزه چاقي به يكي از چالش‌هاي مهم سلامت در سراسر جهان تبديل شده است و هر ساله مبالغ هنگفتي صرف پيشگيري و درمان آن مي‌شود. تغيير سبك زندگي با هدف افزايش فعاليت بدني و پيروي از رژيم غذايي مناسب، رايج‌ترين درمان چاقي است. اما بسياري از رژيم­ گيرندگان در اين مسير ناموفق هستند و نمي‌توانند برنامه درماني خود را تا انتها طي كنند. در اين پژوهش، نقش پردازش‌هاي شناختي در موفقيت يا شكست رژيم­ گيرندگان مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه مورد مطالعه شامل دو گروه رژيم­گيرندگان موفق (42 = N) و رژيم ­گيرندگان ناموفق (45 = N) با دامنه سني 18 تا 40 سال بودند. سوگيري توجه به وسيله آزمون نقطه يابي، تداعي مثبت ضمني (يا سوگيري حافظه) به وسيله نسخه تعديل شده آزمون تداعي ضمني، و گنجايش حافظه كاري به وسيله آزمون ان-بك مورد سنجش قرار گرفت. مقايسه دو گروه در متغيرهاي سنجيده شده نشان داد كه رژيم­ گيرندگان ناموفق نمايه توده بدني بيشتري داشتند. همچنين سوگيري توجه نسبت به خوراكي‌هاي پركالري (0/69 = d) و ترجيح خوراكي‌هاي پركالري (1/06 = d) در آنها به طور معناداري از رژيم­ گيرندگان موفق بالاتر بود، اما تداعي‌هاي ضمني و گنجايش حافظه كاري، تفاوت معناداري را نشان نداد. اين نتايج، همخوان با نتايج مطالعات قبلي است كه نشان داد سوگيري توجه نسبت به خوراكي‌هاي پركالري مي‌تواند در شكست رژيم ­گيرندگان نقش ايفا كند. نتايج در چارچوب مدل پردازش دوگانه مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.

Obesity is one of the most important problems which threatens the global health. Healthcare organizations spend a large amount of money to predict and treat obesity every year. The most common treatment for obesity is concentrated on shaping a new lifestyle with more exercise and healthy diet. But a multitude of dieters fail. In this study, the role of cognitive processing in dieters` success or fail was investigated. Participants were successful (N= 42) and unsuccessful (N= 45) dieters between 18 and 40 years old. Attentional bias, positive implicit association, and working memory capacity were measured by dot-probe task, a modified version of implicit association test (IAT), and N-Back task. Results indicated that unsuccessful dieters showed greater attentional bias to (d= 0.69) and more food preferences for (d= 1.06) high-calorie food pictures. Nevertheless, there was no significant difference in implicit associations for high calorie food and in working memory capacity between the groups. These results were congruent with some previous studies and they were discussed based on dual-processing model.