تاثير آموزش همتا بر خودكارآمدي مبتلايان به نارسايي قلبي

The effect of peer education on self-efficacy in people with heart failure

هدف. اين تحقيق با هدف تعيين تاثير آموزش همتا بر خودكارآمدي مبتلايان به نارسايي قلبي انجام شد. زمينه. نارسايي قلبي يك سندرم باليني است كه مي­تواند تاثير منفي بر خودكارآمدي داشته باشد. با توجه به نقش آموزش در ارتقاي خودكارآمدي، يافتن يك روش آموزشي مناسب براي افزايش خودكارآمدي اين بيماران مهم است. روش‌كار. در اين مطالعه كارآزمايي باليني كه در سال 1395 انجام شد تعداد 60 نفر از افراد مبتلا به نارسايي قلبي به صورت تصادفي به دو گروه آزمون و كنترل (هر گروه 30 نفر) تقسيم شدند. بعد از آماده كردن گروه همتا، سه جلسه آموزشي يك ساعته توسط همتا براي نمونه هاي گروه آزمون در قالب گروه­هاي كوچك 8-6 نفره در طول يك ماه با محتواي آموزشي در مورد نارسايي قلبي برگزار شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه خودكارآمدي سوليوان بود كه قبل از مداخله، بلافاصله بعد از مداخله، و يك ماه بعد از مداخله در هر دو گروه تكميل گرديد. داده­ها در نرم افزار SPSS نسخه 21 با استفاده از آمار توصيفي و آزمون‌هاي كاي­اسكوئر و تي زوجي تحليل شد. يافته‌ها. ميانگين نمره خودكارآمدي قبل از مداخله در هر دو گروه همتا و فردي تفاوت معناداري نداشت. ميانگين نمره خودكارآمدي در بيماران نارسايي قلبي بلافاصله بعد از آموزش، در گروه آزمون، 50/3 با انحراف معيار 7/21 و در گروه كنترل، 24/9 با انحراف معيار 1/7 بود و يك ماه بعد از آموزش، در گروه آزمون، 48/8 با انحراف معيار 1/2 و در گروه كنترل، 23/4 با انحراف معيار 4/6 بود. آزمون تي زوجي نشان داد آموزش همتا بر خودكارآمدي بيماران نارسايي قلبي تاثير داشته است (0/0001p≤) و باعث بهبود خودكارآمدي بيماران شده است. نتيجه گيري. آموزش همتا باعث بهبود و ارتقاي خودكارآمدي بيماران مبتلا نارسايي قلبي مي­شود، بنابراين، استفاده از اين شيوه آموزشي در افراد مبتلا به نارسايي قلبي در مراكز درماني توصيه مي‌شود.

Aim. This study was performed with the aim of determining the effect of peer education on self-efficacy in people with heart failure. Background. Heart failure is a clinical syndrome which may have negative effects on self-efficacy. Given the positive role of education in improving self-efficacy, probing a suitable educational method to improve the self-efficacy of these patients is important. Method. In this clinical trial study, 60 people with heart failure were recruited and randomly allocated to experimental (n=30) and control group (n=30). After preparing the peer group, four peer to peer training sessions were conducted during one month. Persian translation the self-efficacy questionnaire was used for data collection, which was completed by both groups, before, just and one month after the intervention. Data were analyzed in SPSS, version 21 and P values less than 0.05 were considered significant. Findings. No statistically significant difference was observed between groups in overall self-efficacy score before the intervention. The mean score of self-efficacy, immediately after the intervention was 50.3±7.21 and24.9 ±1.7, in the experimental and control group, respectively, and a statistically significant difference was seen between the mean scores of the groups (P≤0001). The mean score of self-efficacy, one month after the intervention was 48.8±1.2 and 23.4±4.6, in the experimental and control group, respectively and paired t-tests showed a statistically significant difference between the mean scores of the groups (P≤0001) Conclusion. Based on this study, Peer education intervention can be a beneficial educative-supportive approach and enhance the self-efficacy life of heart failure patients. Therefore, using this method is recommended in patients with heart failure patients.