اثربخشي آموزش مهارت‌هاي‌ ارتباطي در نظم‌جويي شناختي هيجان نوجوانان دختر داراي اختلال سلوك

The effectiveness of POOYESH educational program on self-esteem of children with learning problems

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي برنامه آموزش مهارت­ هاي­ ارتباطي در نظم­ جويي شناختي هيجان نوجوانان دختر داراي اختلال سلوك، طراحي شده ­است. نخست به مدارس راهنمايي دخترانه استان البرز كه در دسترس بوده، مراجعه نموده و در مقطع راهنمايي (محدوده سني 12 تا 15 سال)، پرسشنامه اختلال سلوك اجرا شد. پس از اين­كه افراد داراي نمرات بالا در پرسشنامه اختلال سلوك (افرادي كه پس از محاسبه­ ي نمرات تمام مقياس ­ها و رسم نيمرخ CBCL، قله­ ي نيم رخ­شان در طيف باليني قرار گرفت)، از بين مجموع 90 شركت­كننده انتخاب گشته و تحت مصاحبه ساختار يافته براساس DSM-IV-TR قرار گرفتند، درنهايت 30 نفر كه ملاك‌هاي ورود به مطالعه را تأمين كردند، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. سپس اين 30 نفر به­طور تصادفي به دو گروه پانزده‌تايي آزمايش و كنترل تقسيم گشته و هر دو گروه به نسخه­ ي فارسي پرسشنامه­ ي نظم­ جويي شناختي هيجان (CERQ) پاسخ دادند. گروه آزمايش، آموزش مهارت­ هاي ارتباطي را به شكل گروهي دريافت نموده و گروه كنترل هيچ مداخله ­ا ي را دريافت نكرد. مداخلات آزمايشي طي 10 جلسه براي گروه آزمايش به اجرا درآمد. در پايان جلسه دهم، مجدداً هر 30 شركت­ كننده به پرسشنامه­ ي نظم­ جويي شناختي هيجان مرحله نخست، پاسخ ­دادند. نتايج به ­دست آمده نشان داد كه در سطح معناداري 5% خطا، آموزش مهارت­ هاي ارتباطي در نوجوانان دختر داراي اختلال سلوك، تغييرات محسوسي در زمينه ­ي بهبود راهبردهاي سازش ­نايافته نظم ­جويي شناختي هيجان و يا افزايش راهبردهاي سازش ­يافته نظم­ جويي شناختي هيجان ايجاد نمي ­كند.

The aim of the present study was to examine the efficacy of POOYESH educational program on self-esteem of children with learning problems. The study design was quasi-experimental, pre-test and post-test with control group. The sample consisted of 30 primary school students in grades 3 to 5 referred to the Imam Hossein Hospital for their learning problems and were randomly assigned to two experimental and control groups. POOYESH educational program was conducted 90-minutes a session for eight weeks (two sessions per week). To evaluate the effectiveness of the training, Pope Self-Esteem Scale was utilized. Analysis of covariance and dependent t-test was used to analyze the data. The results indicated that the scores of the total self-esteem and the three subscales of Global, Academic and Body Self-Esteem increased significantly in the experimental group compared with control group. These results were also confirmed after a two months follow-up. Thus, according to the results of this research and the necessity of increasing self-esteem of children with learning problems, it can be suggested that the POOYESH educational program be used in the schools and health centers to help improve the self-esteem of children with learning problems.