پديد آورندگان :
ضيايي، محمود دانشگاه علامه طباطبايي , سعيدي، علي اصغر دانشگاه علامه طباطبايي , تراب احمدي، مژگان دانشگاه علامه طباطبايي
كليدواژه :
گردشگري , اركان آموزش عالي , شاخص هاي علمي و يادگيري , مدل هاي افقي و عمودي
چكيده فارسي :
با وجود قابليت هاي بالايي كه كشور ايران در زمينه گردشگري دارد متأسفانه جايگاه متناسب با قابليت هاي خود در نظام سلسله مراتبي مقاصد گردشگري را ندارد. در پاسخ به دليل اين ناكامي فرضيه هاي مختلفي مطرح شده و بر همان اساس نيز راهبردها و راهكارهاي گوناگوني براي خروج از اين مشكل پيشنهاد شده است. راهبردهاي ياد شده را مي توان در يكي از حوزه هاي پنجگانۀ راهبرد هاي توسعۀ محصول، توسعۀ بازار، توسعۀ سرمايه گذاري، توسعۀ زيرساخت ها و نهايتاً توسعۀ منابع انساني طبقه بندي كرد. با توجه به اينكه گردشگري فعاليتي خدماتي است و افراد ارائه دهندۀ خدمت بخشي از محصول به شمار مي آيند، توسعۀ منابع انساني از اركان توسعۀ مقاصد، رضايت گردشگران و به تبع آن حفظ و بقاي عملكرد سيستم است؛ بنابراين، تدوين و اجراي راهبرد توسعۀ منابع انساني در صنعت گردشگري از اهميت ويژه اي برخوردار است و آموزش مهمترين نقش را در اين راستا ايفا مي كند. پژوهش حاضر بر شناخت الگوي آموزشي حاكم و كيفيت شاخص هاي علمي و يادگيري در نظام آموزش عالي گردشگري در دانشگاه هاي ايران متمركز شده و بدين منظور روش مطالعاتي طولي بر مبناي مطالعه گروه هاي هم سال را در طول يك بازه زماني ده ساله در دستور كار خود قرار داده است. جهت گردآوري داده هاي تحقيق از ابزارهايي چون مصاحبه پژوهشي و تحليل داده هاي ثانويه بهره گرفته شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه گرچه تعداد دانشجويان و مراكز علمي گردشگري در بازه زماني مورد بررسي رشد بسياري داشته و به تنوع رشته هاي مرتبط با گردشگري افزوده شده است، اما الگوي توسعه در زمينه جذب دانشجويان بر مدل هاي افقي و عمودي برگزيده تحقيق منطبق نمي باشند و ازنظر شرايط و امكانات يادگيري كمبود هاي قابل توجهي وجود دارد.
چكيده لاتين :
In tourism, like any other service industry, the people offering service are a constituent part of the product, and their expertise, theoretical knowledge, and job skills undeniably affect the quality of services. Hence, Composition and implementation of human resource development strategies is of a great importance and education/training, therein, plays a major part. Higher education, compared to other educational levels, is of greater significance for being in charge of training expert human resources to create knowledge and transfer it to the lower levels. Among the component indices of higher education system, the scientific criteria, including learning factors, teaching factors, and learning conditions and facilities, correlate directly with the quality of academic courses. In order to explore the state of these criteria in tourism academic courses, two models are used: horizontal model (based on the scientific nature of courses) and vertical model (based on the education level and hierarchy). Having investigated the indices of scientific system of tourism education based on these two models, it allows ascertaining the efficiency of education system in terms of form and content. This research focuses on identification of the model and quality of scientific and learning criteria of tourism in Iran’s higher education, utilizing a comparative-longitudinal research method. A comparative study was also performed between Iran and Turkey, using interviews and secondary data analysis. Results indicate that although the number of students and tourism education centers has increased dramatically in Iran, the development model has not conformed to the selected horizontal and vertical models of the research in terms of form and content. In addition, serious shortcomings seem to exist in learning facilities and conditions of all educational courses.
