جايگاه نهج‌البلاغه در تبيين حقيقت توحيد

The Position of Nahj al-Balaghah in Explaining Monotheism, Tawhid

توحيد اساس دعوت تمام انبياء است؛ هر انساني بايد خداي يكتا را بپرستد و آرامش واقعي در سايه ايمان به حق ميسور است. هر چند در طول تاريخ در اين زمينه پژوهش‌هايي انجام شده است اما با عنايت به اينكه حقيقت توحيد همچنان از اسراري فاش نشده است و سبب شك بسياري از دانشمندان در طول اعصار در مسئله خداشناسي به جهت تصور غلط از آن مي‌باشد. برخلاف نظر بعضي متفكرين، رجوع به كتاب خدا، به تنهايي، براي تبيين اين حقيقت كافي نيست؛ لذا در اين مجموعه سعي شده است ضرورت رجوع به مباحث توحيدي نهج البلاغه به منظور كشف حقايق آن و تكميل مباحث توحيدي قرآن مورد بررسي قرارگيرد. در اين نوشتار كوشش مي‌شود اهميت توحيد با نگاه به آيات و روايات اثبات شود و تأكيد گردد با امتناع معرفت اكتناهي و احاطي به ذات اقدس، معرفت الله تعطيل نيست و با توجه به جايگاه رفيع نهج البلاغه و راز حقايق توحيد جز با رجوع به آن آشكار نخواهد شد.

Tawhid is counted as the foundation of all Divine messengers’ mission; worshipping the Unique God is an essential need for all and the only agent for real peace lies only in belief in Him. The notability of the subject has caused many to study and write in the field. Yet, it may be argued that the subject will be considerable and interesting forever. Incorrect idea of Tawhid, however, has caused many scholars to involve in skepticism. and as is known, contrary to what said by some people of thought, it is not enough for perceiving the subject to study the Quran only. This is, therefore, the reason for referring to Nahj al-Balaghah to understand Quranic Tawhid better. In this study, an attempt has been made to explain notability of Tawhid by Quranic verses and traditions. In addition, in the shadow of monotheistic teachings of Nahj al-Balaghah, an emphasis has been given to the fact that impossibility of one`s knowledge of the Essence does not disprove one`s relative possibility in the field.