جايگاه، نقش و آثار محرمانگي اطلاعات و داده ها در قراردادهاي بالادستي نفت و گاز

يكي از مهم‌ترين تعهدات طرفين در قراردادهاي تجاري بين‌المللي و به‌ويژه قراردادهاي نفتي حتي قبل و بعد از امضاي قرارداد، تعهد به رازداري و محرمانگي اطلاعات است. در قراردادهاي نفتي طرفين قرارداد در جريان مذاكره، انعقاد و اجراي قرارداد به اطلاعات طرف مقابل كه ارزش تجاري دارند و افشاي آنها براي اشخاص ثالث باعث زيان هنگفت طرف قرارداد مي‌شود دست مي‌يابند؛ بنابراين ضروري است با درج شرطي در قرارداد يا انعقاد يك موافقت‌نامه‌ي محرمانگي از اين اطلاعات ارزشمند محافظت نمايند. بر اساس شرط يا موافقت‌نامه ي مزبور هر يك از طرفين قرارداد متعهد مي‌شود نه‌تنها اطلاعات محرمانه را در برابر اشخاص ثالث افشا نكند، بلكه اين اطلاعات را در غير از هدفي كه در قرارداد براي آن تعريف شده نيز به‌كار نگرفته و تنها در راستاي اهداف قرارداد استفاده كند. در قراردادهاي نفتي بايد اطلاعات محرمانه، اشخاصي كه مجاز به آگاهي از اين اطلاعات هستند و اطلاعاتي كه مي‌توان آنها را افشا نمود و مشمول محرمانگي نيست و مدت حفظ محرمانگي به طور صريح مشخص گردد.

فاقد چكيده مي باشد