سنجش و تحليل شاخص هاي جمعيتي توسعه در سكونتگاه هاي روستايي مرزي استان گلستان

Measurement and Analysis demographic indicators development in rural Settlements border Golestan Province

زمينه و هدف: امروزه ضرورت توجه به نيروي انساني به عنوان محور توسعه بسيار مورد توجه قرار گرفته است. با عنايت به جايگاه ويژه نظام روستايي در توسعه ملي، بديهي است كه تبيين وضعيت توسعه نظام جمعيتي در مناطق روستايي مي تواند گام بلندي در جهت شناسايي آسيب ها و موانع توسعه انساني در كشور قلمداد گردد. در اين راستا اين مطالعه با هدف سنجش توسعه شاخص هاي جمعيتي توسعه در مناطق روستايي مرزي استان گلستان انجام گرفته است. روش: پژوهش حاضر كاربردي و روش بكار گرفته توصيفي- تحليلي است. در اين مطالعه كه با تكيه بر مطالعات اسنادي و با استفاده از تكنيك وايكور به انجام رسيده است، براي تحليل سكونتگاه هاي روستايي در مناطق مرزي، نظام جمعيتي دهستان هاي مرزي استان گلستان به عنوان محدوده مورد مطالعه انتخاب و با 21 مولفه جمعيتي در قالب آخرين داده هاي رسمي مركز آمار ايران مورد بررسي و تحليل قرار گرفت. يافته ها و نتايج: اين پ‍ژوهش ضمن صحه بر توسعه ناموزون استان گلستان در ابعاد جمعيتي و مشهود بودن شكاف توسعه در مناطق مرزي، حاكي از آن است كه دهستان كرند به لحاظ ميانگين برخورداري از مولفه هاي جمعيتي، داراي بيشترين توسعه و دهستان هاي پاليزان و مزرعه جنوبي و مراوه تپه در زمره محروم ترين مناطق به لحاظ توسعه نظام جمعيتي قرار دارند. تفاوت در توزيع نامتوازن خدمات و منابع در اين مناطق موجب شده تا اين مناطق به لحاظ سرمايه انساني از توسعه پاييني برخوردار باشند.

Background and Aim: Nowadays, the need to pay attention to human resources as a development axis has been very much considered. Given the special position of the rural system in national development, it is evident that the explanation of the state of development of the population system in rural areas can be considered as a great step in identifying human trafficking and human development barriers in the country. In this regard, this study aimed to measure the development of population development indicators in rural areas of the border area of Golestan province. Method: The present research is an applied and applied descriptive-analytical method. In this study, based on documentary studies and using the viqueur technique, for analyzing rural settlements in border regions, the demographic system of Golestan province border districts was selected as the study area and with 21 demographic components in the form of the last The official statistics of Iran's Statistics Center were analyzed and analyzed. Findings and Results:This research confirms the uneven development of Golestan province in terms of demographic size and the evident development gap in the border regions, suggesting that the Karand rural district has the most developmental and demographic variables in terms of the demographic components. The southern farm and Marwa Tappeh are among the most deprived areas in terms of the development of the population system. Differences in the distribution of unbalanced services and resources in these areas have caused these regions to be subjected to low development in terms of human capital.