جايگاه روايات تفسيري اهل بيت(ع) در زادالمسير

The Position of Exegetic Hadiths Narrated by Holy Prophet's Household (p.b.u.t) in Zad Al-Masir Exegesis

روايات اهل بيت(ع) از ابتداي تدوين منابع تفسيري مورد توجه مفسران اعم از شيعه و اهل سنت بوده است. مفسران اهل سنت، عملكرد متفاوتي در مواجهۀ با روايات اهل بيت(ع) داشته اند: برخي از آنان به شكل گسترده و با روش منصفانه‌اي به نقل و نقد روايات اهلبيت پرداخته اند؛ اما برخي ديگر علاوه بر مراجعه اندك به اين روايات، در نقد آنها نيز به دور از انصاف عمل كرده اند. اين پژوهش در پي نشان دادن ميزان اقبال ابن جوزي، مفسر مشهور اهل سنت در قرن ششم هجري، به روايات اهل بيت(ع) و نحوۀ موضع‌گيري او در قبال اين روايات است. نتيجه حاصله از اين قرار است كه روايات اهل بيت(ع) جايگاه در خور توجهي در تفسير ابن جوزي ندارد؛ چرا كه ابن جوزي علاوه بر مراجعه اندك به روايات اهلبيت(ع) به شكل غير منصفانه به نقد آنها پرداخته است. بسياري از روايات منتسب به اميرالمؤمنين(ع) و ساير اهل بيت(ع) كه در تفسيرش آمده است، از روايات ضعيف به شمار مي آيد.

Both Sunni and Shia commentators have referred to the hadiths narrated by Holy Prophet's household (p.b.u.t) from the beginning of compiling exegetic sources. Sunni commentators have differently approached to these hadiths. Some of them have cited and criticized them extensively and fairly, while others have rarely referred to them and criticized them unfairly. The present paper seeks to show how Ibn Jawzi, the famous Sunni commentator in the sixth century ('AH'), have attended and approached to these hadiths. The results show that these hadiths have not a proper and considerable position in his exegesis, because he had not only referred to them in very few cases, but also has criticized them unfairly. Many hadiths attributed to Imam Ali and other Imams in his exegesis are regarded weak hadiths.