عنوان مقاله :
مقايسه روند خودكشي در استان همدان در سال هاي 1385 و 1389: مطالعه مبتني بر سيستم ثبت مرگ
عنوان به زبان ديگر :
THE COMPARISON TREND OF SUICIDE IN HAMADAN PROVINCE IN 2006 TO 2010: A DEATH REGISTRY SYSTEM-BASED STUDY
پديد آورندگان :
مباركي، كژال دانشگاه علوم پزشكي اروميه، اورميه، ايران , احمدزاده، جمال دانشگاه علوم پزشكي اروميه، اورميه، ايران
كليدواژه :
خودكشي , سال هاي از دست رفته به دليل ميرايي زودرس , ميزان ميرايي اختصاصي سني , اميد زندگي
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف : خودكشي در كشورهاي در حال توسعه يك مشكل مهم سلامتي است كه اغلب در سن جواني اتفاق مي افتد. هدف ما در اين مطالعه، مقايسه روند خودكشي از جنبه اپيدميولوژيك در استان همدان در سال 1385 و 1389بود.
مواد و روش كار: داده هاي مرتبط با خودكشي، از سيستم ثبت مرگ براي خودكشي در مركز بهداشت استان همدان استخراج گريده است. روند خودكشي، بوسيله ميزان ميرايي اختصاصي سني براي انواع مختلف روش هاي خودكشي در هر دو جنس و در تمام گروه هاي سني بررسي شد. در ادامه، شاخص سال هاي بالقوه از دست رفته به دليل ميرايي زودرس ناشي از انواع خودكشي محاسبه گرديد.
يافتهها: در كل ما داده هاي مرتبط با 542 فرد خودكشي موفق كرده را در 8 گروه سني مورد تجزيه و تحليل قرار داديم. از اين تعداد 340 مورد در سال 2006 و 202 مورد در سال 2010 اتفاق افتاده بود. ميانگين سني خودكشي در سال 1385 58.46 سال (95% فاصله اطمينان: 56.53 تا 60.39) و همين ميانگين براي سال 1389 32.13 سال (95% فاصله اطمينان: 30.23 تا 34.04) بود. اين حالت، بيانگر تغيير روند خودكشي از سنين بالاتر به سنين پايين تر مي باشد. اين موضوع از مقايسه ميزان ميرايي اختصاصي سني ناشي از خودكشي در گروه هاي سني مختلف، نيز نمايان است. از ميان روش هاي مختلف خودكشي، روش حلق آويز و خودكشي توسط سوء مصرف مواد؛ بيشترين سال هاي از دست رفته را به خود اختصاص داده بودند.
بحث و نتيجهگيري: ميزان خودكشي از سال 1385 نسبت به سال 1389 تغيرات كاهشي نشان نداد. روند خودكشي از سنين بالا به سمت سنين جواني در حال تغيير بود و اين يك زنگ خطر براي سياستگزاران عرصه سلامت در استان همدان تلقي مي گردد.
چكيده لاتين :
Background & Aims: Suicide in developing countries is an important health problem that occurs at a young age. Our purpose in this study was to compare the suicide trends using epidemiological aspects in Hamadan province in 2006 to 2010.
Materials & Methods: The mortality data of suicide for the present study was extracted from the death registry for suicide in District Health Network in Hamadan province. The trend of suicide was examined by Age-Specific Mortality Rate (ASMR) for a different type of suicide in both genders and also by all age groups. Then, the Years of Life Lost (YLL) was evaluated for different suicide methods.
Results: Totally, we analyzed 542 suicide cases based on eight age groups that had successful death for suicide. Of these, 340 cases were in 2006 and 202 cases in 2010. The mean age of suicide was 58.46 [95% CI: 56.53, 60.39] in 2006 and 32.13 [95% CI: 30.23, 34.04] in 2010. This issue suggests that the trend of suicide had a transition from the middle-age to young age. We also can understand this subject from the comparison of ASMR in all age ranges and in both genders. Among different method of suicides, intentional self-harm by drug and opium and hanging had the most YLL.
Conclusion: The rate of suicide in 2006 in comparison to 2010 didn’t show a dramatica decrease. The trend of suicide had a transition from middle- age to a young age and this is a danger alert for policymakers in Hamadan province.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه