تاثير آموزش رفتارهاي اجتماعي بر بهبود عزت نفس و مهارت هاي اجتماعي نوجوانان آهسته گام

The Effect of Social Behaviors Training on Self-esteem and Social Skills of Adolescents with Intellectual Disability

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش رفتارهاي اجتماعي بر عزت نفس و مهارت هاي اجتماعي نوجوانان آهسته گام در استان مازندران بود. در اين مطالعه شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل، با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي 40 نوجوان دختر آهسته گام 14 تا 18 ساله انتخاب و به طور تصادفي در يك گروه آزمايش و يك گروه كنترل جايگزين شدند، به طوري كه هر گروه 20 نفر بود. به گروه آزمايش رفتارهاي اجتماعي در 8 جلسه 90 دقيقه اي آموزش داده شد ولي به گروه كنترل اين نوع آموزش ارائه نشد. همه آزمودني ها در مرحله پيش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه عزت نفس كوپر اسميت و مقياس مهارت هاي اجتماعي ماتسون ارزيابي شدند. داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيري تحليل شدند. ميانگين نمرات عزت نفس و خرده مقياس هاي آن (عزت نفس خود، اجتماعي، خانواده و تحصيلي) و همچنين ميانگين نمرات مهارت هاي اجتماعي و خرده مقياس هاي آن (مهارت هاي اجتماعي مناسب، رفتارهاي غيراجتماعي، پرخاشگري و تكانشي، برتري طلبي و اطمينان زياد به خود داشتن، رابطه با همسالان) در نوجوانان آهسته گام در مرحله پس آزمون به طور معناداري افزايش يافته بود نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش بيانگر تاثير برنامه آموزشي رفتارهاي اجتماعي بر عزت نفس، مهارت هاي اجتماعي و خرده مقياس هاي آنها در نوجوانان آهسته گام بود.

Aim: This study was aimed to effctiveness of social behaviors training on self-esteem and social skills of adolescents with intellectual disability in Mazandaran province. Methods: In this semi-experimental study with pretest and posttest design with control group, were selected fourty girls adolescents with intellectual disablity of 14-18 years old through multi–stage cluster sampling method. Subjects allocated randomly to two groups (experimental and control) and each group consist of 20 individuals. Experimental group attended in social behaviors training in the 8 sessions lasting for 90 minutes, but control group did not. All the participants were assessed through Cooper Smith’s self-esteem and Matson’s social skills scales. Data were analyzed by MANCOVA test. Results: there was a significantly increase in the mean scores of self-esteem and subscales (self-esteem of self, social, familly & academic) and also social skills and subscales (appropreate social skills, asocial behaviors, impulsive & aggression, superiority & high self-confident and relation with peers) in adolescents with intellectual disability in experimental and control groups in the post interventional stage (P<0.0005). Conclusion: The results indicated that social behaviors training program lead to improve self-esteem, social skills and their subscules on adolescents with intellectual disability.