مقايسه روش هاي تعيين درجه توسعه يافتگي شهرستان هاي استان خراسان جنوبي

مقاله حاضر با هدف بررسي و مقايسه تعدادي از روش هاي تعيين درجه توسعه يافتگي (تاكسونومي عددي، تاپسيس، روش اصلاح شده تحليل مولفه هاي اصلي، تحليل مولفه هاي اصلي، موريس و پتانسيلي) در صدد پاسخگويي به اين سوالات است كه 1- آيا نتايج حاصله از روش هاي مختلف تعيين درجه توسعه يافتگي با هم تفاوت معني داري دارند؟ 2- در سالهاي 1384 تا 1389 ميزان نابرابري شهرستان هاي استان خراسان جنوبي تغيير معني داري داشته است؟ بدين منظور با انتخاب 61 متغير در قالب پنج شاخص توسعه و به كارگيري داده هاي اين شاخص ها در هر يك از روشهاي فوق، درجه توسعه يافتگي هر يك از شهرستان هاي استان خراسان جنوبي را براي سالهاي 1384 و 1389 تعيين نماييم. مقايسه نتايج بدست آمده از شش روش نشان مي دهد كه بين نتايج حاصله از روشهاي مختلف تعيين درجه توسعه يافتگي تفاوت معني داري دارد و همچنين ميزان نابرابري براي سالهاي 1384 و 1389 كاهش يافته است.

This paper aims to investigate and compare the level of development (numerical taxonomy, TOPSIS method is modified principal component analysis, principal component analysis, Morris, and potential) of answering these questions: 1 - Are the results of different methods to determine have significantly different degrees of development? 2 - in the years 1384 to 1389 the city of South Khorasan inequality has a significant change? The 61 variables selected five indicators of data use this index in Each of the above methods, the degree of development of each of the city's southern province for the years 1384 and 1389 to determine the charges. Comparison of the results shows that the results of the six methods of Haymkhtlf determine significant development for the years 1384 and 1389, and also the disparity has declined.