رابطه انگ اجتماعي و سبك زندگي در افراد مبتلا به صرع

The relationship between social stigma and life-style in people with epilepsy

مقدمه: صرع يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي جدي مغزي است. در حدود 50 ميليون نفر از مردم جهان به صرع مبتلا هستند. صرع يك تشخيص پزشكي–اجتماعي است. يكي از مهم‌ترين مسائلي كه بيماران مصروع با آن مواجه هستند انگِ مرتبط با اين بيماري است كه از مفاهيم اجتماعي مي‌باشد و تاثير عمده‌اي بر كيفيت زندگي افرادِ مصروع مي‌گذارد. همچنين سبك زندگيِ مرتبط با سلامت در سير بيماري‌هاي مزمن نقش تعيين كننده‌اي ايفا مي‌كند. سبك زندگي سالم علاوه بر تداوم و تقويت سطح سلامت و رفاه باعث احساس رضايت، عزت نفس و خودشكوفايي مي‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه انگ اجتماعي و سبك زندگي در افراد مبتلا به صرع است. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات پيمايشي–همبستگي (مقطعي) است كه رابطه‌ي انگ اجتماعي و سبك زندگي در افراد مبتلا به صرع را مورد مطالعه قرار مي‌دهد. جامعه‌ي آماري پژوهش كليه‌ي بزرگسالان مراجعه كننده به انجمن صرع ايران و درمانگاه صرع بيمارستان امام حسين شهر تهران مي‌باشند. در اين پژوهش روش نمونه‌گيري مبتني بر هدف بكار گرفته شده است. حجم نمونه بر اساس فرمول مطالعات هم بستگي 123 نفر محاسبه گرديد. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش حاضر چك ليست مشخصات دموگرافيك، مقياس انگ اجتماعي در افراد مبتلا به صرع و زير مقياس سبك زندگي در افراد مبتلا به صرع مي باشد. نتايج: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه بين زنان و مردان مبتلا به صرع از نظر سطح انگ اجتماعي و سبك زندگي تفاوت معناداري وجود ندارد. همچنين بين انگ اجتماعي و سبك زندگي در افراد مبتلا به صرع ارتباط معكوسِ معنادار مشاهده شد (0/001>p ). بحث و نتيجه‌گيري: مي‌توان نتيجه گرفت در يك ارتباط معكوس دوسويه، كاهش انگ اجتماعي به ارتقاء سبك زندگي، و ارتقاءِ سبك زندگي به كاهش سطح انگ اجتماعي در زنان و مردان مبتلا به صرع مي‌انجامد. كاهش انگ اجتماعي و ارتقاء سبك زندگي در بيماران مبتلا به صرع كيفيت زندگي مرتبط با سلامت را در آن‌ها بهبود خواهد بخشيد.

Introduction: Epilepsy is the most common serious neurological disorder worldwide, affecting about 50 million people. Epilepsy is not just a clinical disorder but a social label. One of the most important problem impact people with epilepsy is related stigma of this condition. In the other hand health related life style is a factor in procedure of chronic illnesses. Continues and reinforcement of well-being and welfare, satisfaction, self–esteem and self-actualization are the effects of life healthy life style. The object of this study is investigating the relationship between social stigma and life style in people with epilepsy. Methodology: Current study is a correlational survey (cross sectional) which investigates the relationship between social stigma and life style. Among all of people with epilepsy referred to Emam Hossein Epilepsy Clinic and Iranian Society Association, 123 patients were selected based on purposive sampling. Data were collected by demographic check list, epilepsy stigma scale and epilepsy life style subscale. Results: The results of this study showed that there is no difference between men and women with epilepsy in the social stigma and life style. Also there is a meaningful relationship between social stigma and life style in people with epilepsy (p < 0/001). Conclusions: In a negative bivariate correlation we can found that effective interventions in reducing social stigma lead to increasing life style among men and women in epilepsy, and effective interventions in increasing lifestyle leads to reducing social stigma in these patients. Both reducing social stigma and increasing life style leads to improving their health related quality of life.