بررسي مقايسه اي هوش هيجاني بين دختران نوجوان در خانواده و در مراكز شبه خانواده شهر تهران

A comparative study of emotional intelligence among adolescent girls in the family and in the foster care institution in Tehran

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، مقايسه اي هوش هيجاني بين دختران نوجواني كه در خانواده و در مراكز شبه خانواده بهزيستي در شهر تهران زندگي مي‌كنند، مي‌باشد. روش‌: اين پژوهش با استفاده از روش مطالعه علي‌مقايسه‌اي انجام گرفته است و هوش هيجاني را در دو گروه دحتران خانواده و مراكز شبه خانواده مقايسه مي‌كند. نمونه آماري را دختران نوجوان ساكن 10 مركز شبه‌خانواده شهر تهران بين 14 الي 18 سال كه تعداد كل آن‌ها در زمان تحقيق، 46 نفر بود تشكيل داده اند. به علت محدوديت تعداد افراد جامعه از روش تمام‌شماري براي انتخاب نمونه استفاده شده است. نمونه‌آماري گروه مقايسه‌ اين پژوهش 70 نفر از دختران نوجوان 14 تا 18 سال شهر تهران مي‌باشند كه به روش نمونه‌گيري مضاعف انتخاب و دو گروه از لحاظ سن همگن شدند. در اين پژوهش ابزار اندازه‌گيري هوش هيجاني پرسشنامه‌ي بار-ان (1998) مي‌باشد كه توسط سموعي و همكاران (1382) در ايران هنجاريابي شده است. نتايج: دختران مراكز شبه‌خانواده با دختران در خانواده در خرده مقياس‌هاي حل مسئله، احساس خوشبختي، استقلال، خودشكوفايي، خودآگاهي هيجاني، روابط بين فردي، خوش‌بيني، همدلي و خود ابرازي تفاوت‌هاي معناداري داشتند، اما در شاخص تحمل فشار تفاوت معناداري نداشتند. بحث و نتيجه‌گيري: در اين پژوهش، ميزان كل هوش هيجاني در دختران مراكز شبه‌خانواده به طور معناداري پايين‌تر از دختران خانواده مي‌باشد. مولفه‌هاي هوش‌هيجاني و مهارت‌هاي شناخت و كنترل احساس از طريق آموزش قابل ارتقاء مي‌باشند. بنابراين برنامه‌ريزي در اين راستا مي‌تواند به دختران ساكن در شبه‌خانواده براي كيفيت زندگي مطلوب‌تر كمك نمايد.

Introduction: Emotional intelligence is one kind of intelligence that considered important. The purpose of this study is to compare the emotional intelligence among adolescent girls in the family and foster care institution in Tehran. The causal comparative method was used. Methodology: In this research the causal comparative method was used. The statistical sample of control group was 70 and study group was 46. The Bar-On questionnaire (1998) was used to assess emotional intelligence of adolescent girls. This questionnaire have normalized in Iran by Samooie et al. (1382) and include 5 scale and 15 subscales. Results: The study and control group didn’t have significant differences in stress tolerance but in interpersonal, intrapersonal, happiness scales, girls who live in foster care institution get lower scores. There was also significant difference in subscale such as problem-solving, happiness, independent, assertiveness, optimism, empathy, interpersonal relationship and self-actualization. In this study total score of emotional intelligence was lower in girls who live in foster care institution in comparison with girls who live in family. Conclusions: Component of emotional intelligence can be promoted by training. So planning in this regard could help girls who live in foster care institution experiencing better quality of life.