حقيقت و رستگاري در آموزه‌هاي ذن بوديسم

داستان‌هاي عجيب و جملات نامتعارفي كه از اساتيد ذن نقل ميشود و سبك زندگي توأم با آرامش و سادگي راهبان ذن و نظم، كوشايي و پيشرفت كشور ژاپن در قرن اخير، كه به انديشه‌هاي ذن بودايي منسوب مي‌گردد، اين مكتب را به يكي از موضوعات شايان توجه براي پژوهشگران اديان و عرفان و ساير حوزه‌ها و حتي مردم عادي تبديل كرده است. در اين مقاله، سعي شده است تا با بازگشت به ريشه‌هاي كهن انديشه‌ي ذن در ابتداي تاريخ بوديسم، خاستگاه‌ها، مباني و مهمترين مفاهيم و شخصيتهاي ذن به خواننده معرفي گردد. نتايج نشان ميدهد انديشه‌ي ذن بودايي، كه به‌سختي ميتوان عناويني چون دين، فرقه‌ي مذهبي يا حتي فلسفه بر آن نهاد، روش خاصي براي نگريستن به هستي است كه در آن، بيش از هر چيز، بر عاري‌شدن از تمام پيش فرضها و باورهاي تصنعي درباره‌ي حقيقت و رستگاري تأكيد ميشود. در ذن، سالك به تجربه‌ي مستقيم واقيعتهاي روزمره‌ي زندگي و انديشيدن و مراقبه‌كردن در جريان ساده‌ي امور سفارش ميشود تا به گوهر نجات، كه عنوان ساتوري بر آن اطلاق شده است، دست يابد. ساتوري بازشدن دريچه‌ي جديدي به روي فرد است كه تا آن زمان در پرده‌ي ابهام ذهن دوگانهانگار قرار داشته است. به هرترتيب، همان‌طور كه استادان ذن ميگويند، ممكن است هر توضيح و تبييني از ذن از جانب كسي كه خود در رودخانه‌ي آرام و عميق ذن شيرجه نزده است دچار سوء‌تفاهم باشد.

فاقد چكيده مي باشد