باروري با تخمك اهدايي و بررسي مشروعيت و آثار آن در فقه اسلامي

Oocyte donation reproduction and the legitimacy of the Islamic Jurisprudence

استفاده از تخمك اهدايي يكي از روشهاي كمكي توليد مثل است كه زمينه باروري خانواده هاي نابارور را فراهم مي كند. گرفتن تخمك از بانك تخمك از جنبه هاي مختلف پزشكي، فقهي (حقوقي) و اخلاقي قابل بررسي است. در اين مقاله بر آن هستيم تا مشروعيت يا عدم مشروعيت استفاده از اين روش درمان ناباروري را بر اساس آموزه هاي فقه اسلامي ارزيابي و تحليل كنيم. همچنين معلوم كنيم كه رابطه خويشاوندي ميان كودك و كداميك از دو زن اهداكننده تخمك و زن نابارور برقرار است. خدشه پذيري دلايل مشروعيت استفاده از تخمك اهدايي از يكسو، ناديده گرفته شدن حق كودك، برهم خوردن روابط خويشاوندي و لزوم استفاده از اندام ها و مايعات جنسي در كانون خانواده، سبب مي شود تا استفاده از تخمك اهدايي را براي درمان ناباروري نامشروع بدانيم. همچنين كودك تنها با زن اهداكننده تخمك رابطه خويشاوندي فرزندي مادري داشته، هيچ پيوند خويشاوندي با زن نابارور ندارد

Oocyte donation is a method of infertility treatment for infertile spouse. This paper investigates Islamic legitimation this method of Infertility treatment and kinship maternal relation between one of them (donor or infertile) and the child. There are plenty of reasons that the Oocyte donation is illegitimate, such as: Neglected the right of the child, the disturbing family relationship, the use of sexual fluids and organs outside the family circle and undermine the reasons of Oocyte donation legitimacy. There is a kinship maternal relation between Oocyte donor and the child and there is no any kinship relation between infertile woman and the child