اخلاق مهايانه :تغيير الگوهاي هينه يانه وتاثير آن در نجات‌شناسي

برخي پژوهش‌گران غربي معتقدند سنت مهايانه به شدت از سنت هينه‌يانه فاصله گرفته است. در واقع اينان معتقدند مهايانه معرف آيين بوداي جديدي است. زيرا، از يك سو، مفاهيمي را به كار مي‌برد كه در سنت اوليه چندان برجستگي ندارند، و از سوي ديگر، در مقابل سنت تيره‌واده ادعاي برتري اخلاقي دارد. اين جستار ضمن معرفي اخلاق مهايانه مي‌كوشد نشان دهد كه سرشت اخلاق مهايانه پيچيده است، به طوري كه در برخي موارد نشان‌دهندۀ رشد و تحول آموزه‌هاي اوليه است و در مواردي هم در تضاد با آنهاست. اما در اخلاق مهايانه تقريباً هيچ دستور يا فضيلتي را نمي‌توان يافت كه در نظام‌هاي اخلاقي ديگر مكتب‌هاي بودايي يافت نشود. اين پژوهش همچنين نشان خواهد داد كه اخلاق مهايانه در قبال اخلاق هينه‌يانه از چهار جنبه برتري دارد كه عبارت‌اند از: دسته‌بندي اصول اخلاقي، نوع قواعد اخلاقي مشترك و خاص، گستردگي اخلاقيات، و عمق آموزه‌هاي اخلاقي.

Some scholars believe that Mahayana Buddhism goes extremely far from early Buddhism. Indeed, they believe that Mahayana is a deviation from the early Buddhism; since Mahayana, as I myself believe, on the one hand, makes use of the conceptions which are not so much important in early Buddhism, and on the other hand, it claims to be superior to Hinayana as regards morality. This article will try to show that the nature of Mahayana ethics is complex; and there is evidence for its development in some respects. In either case it will be shown that Mahayana ethics contains no precepts and values which cannot be found in other major Buddhist ethical traditions. Mahayana texts indicate that Mahayana morality is superior to Hinayana morality. According to this view, Mahayana morality can be regarded as superior to its Hinayana counterpart in four respects: classifications of moral principles, shared and different moral rules, extension, and depth.