رابطۀ خلاقيت مديران با مؤلفه‌هاي سازمان ياد گيرنده در مدارس راهنمايي و متوسطه شهرستان اراك

آموزش و پرورش نهادي است كه مي‌بايد حداقل يك گام ازنظر دانش، علم، فنون و الگوهاي رفتاري از بقيه نهادها و موسسات جلوتر باشد، بنابراين نيازمند مدارسي است كه نه تنها ازطريق ترويج و غني سازي يادگيري، توانايي‌هاي سازگاري انسان با محيط را افزايش دهد، بلكه فرصت‌هايي براي توسعه خلاقيت و نوآوري انسان فراهم كند. پژوهش حاضر به منظور بررسي رابطۀ بين خلاقيت مديران با ميزان كاربست مؤلفه‌هاي سازمان يادگيرنده درمدارس انجام شده است. جامعه آماري شامل كليه مديران مدارس راهنمايي و متوسطه شهر اراك در سال تحصيلي 91-90 بود. كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبي 144 مدير انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسش نامۀ خلاقيت با 29 سئوال و پرسش نامۀ كاربست مؤلفه‌هاي سازمان يادگيرنده با 37 سئوال بود. ضريب پايايي پرسش نامه‌ها با استفاده ازضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب برابر با 0/77و 0/93 محاسبه و قابل قبول بوده است. داده‌هاي پژوهش در دو سطح آمار توصيفي(فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (ضريب همبستگي، آزمون t، تحليل واريانس يك طرفه و رگرسيون ساده) مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها نشان داد كه وضعيت خلاقيت مديران مدارس بالاتر از حد متوسط قرار دارد و همچنين ميزان كاربست مؤلفه‌هاي سازمان يادگيرنده در مدارس مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط مي باشد. بين ميزان خلاقيت مديران و كاربست مؤلفه‌هاي سازمان يادگيرنده همبستگي مثبت و معنادار (0/224= r ) در سطح 0/01 = a وجود دارد. ميزان گرايش مديران به آرمان مشترك، يادگيري تيمي و تفكر سيستمي از طريق خلاقيت آنها، قابل پيش بيني مي‌باشد. اما بين خلاقيت مديران با دو مؤلفۀ ديگر سازمان يادگيرنده (قابليت شخصي و الگوهاي ذهني ) رابطه معنادار مشاهده نشد.

فاقد چكيده مي باشد