عنوان مقاله :
تبيين اخلاقي ممنوعيت كالاانگاري خون و فرآورده هاي خوني از منظر فقها
عنوان به زبان ديگر :
Moral explanation of "blood and it’s products commodity conception" prohibition on Sharia Scholars visions
پديد آورندگان :
عباسي، محمود دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات اخلاق و حقوق پزشكي , شفيعي فيني، حسين دانشگاه خوارزمي - دانشكده حقوق و علوم سياسي، تهران , پورفتح اله، علي اكبر دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه ايمونولوژي , امي، احمد دانشگاه خوارزمي تهران - دانشكده حقوق و علوم سياسي
كليدواژه :
خون , فرآورده خوني , كالاانگاري خون , كالاانگاري فرآورده هاي خوني
چكيده فارسي :
دين مبين اسلام به عنوان كامل ترين دين الهي، طلايه دار حفظ حريم شخصيت
انسان و كرامت انساني مي باشد و به انسان به عنوان خليفه الله يك ديد فرامادي و
روحاني دارد. به اين دليل ضمن تأكيد بر حفظ حريم شخصيت و حيثيت معنوي انسان
به تماميت جسمي وي نيز توجه داشته و هر گونه تعرض به تماميت جسمي انسان را
حرام و مستحق كيفر مي داند، هرچند خريد و فروش انسان از اين حكم مستثني نبوده
است، اما خريد و فروش اعضاي بدن، از جمله خون انسان با وجود شرايط و ضرورت
نجات حيات ديگران، در آراي فقها مورد مناقشه فراوان قرار گرفته است. صرف نظر از حكم خريد و فروش خون و شرايط آن، حتي در موارد ضرورت، به دليل سحت و خبث دانستن ثمن حاصل از فروش خون، با حفظ موضع احتياط و در قبال واگذاري حق الاختصاص، اخذ خون، بدون كالا انگاري آن مجاز دانسته شده است و به كاربردن عباراتي از قبيل سحت و خبث در نهي از ثمن حاصل از فروش خون، حاكي از ديد اخلاقي فقها در مورد خريد و فروش خون مي باشد
چكيده لاتين :
Islam as the most perfect divine religion is the forefront of privacy and human dignity and its vision to the human as the Caliph of Allah is metaphysical and spiritual. For this reason, In addition emphasizing the privacy and dignity of the human being character, attended to his physical integrity and any violation of physical integrity of any human being knows forbidden and liable to capital punishment. Although buying and selling human beings are not exempt from this provision, but the buying and selling of his/her organs Such as human blood, including the conditions and the necessity to save the life, has been disputed in the opinion of many Sharia Scholars. Regardless of the ruling dealing with blood and its conditions, even in cases of necessity, due to using the terms of "the forbidden" and "vice" for the money raised from the sale of blood, to maintain a position of caution and takes blood in exchange for the assignment of the right belonging, without commodity conception, buying and selling is permitted and using terms such as "the forbidden" and "vice" to prohibit of the money raised from the sale of blood is indicative of the moral vision of Sharia Scholars.
