ارتباط بين علايم هشدار دهنده و زمان مراجعه بيماران مبتلا به سكته قلبي

Relationship between prodromal (warning) symptoms and referring time in patients with myocardial infarction

هدف. پژوهش حاضر با هدفتعيين ارتباط بين علايم هشداردهنده و زمان مراجعه بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان حضرت علي بن ابيطالب (ع) رفسنجاندر سال 1391 انجام شد. زمينه.اطلاعات بسيار محدودي در مورد نحوه پاسخ گويي افراد نسبت به علايم هشدار دهنده سكته قلبي و زمان مراجعه آنها به مراكز درماني وجود دارد. روش كار. نمونه پژوهش شامل 175 بيمار مبتلا به انفاركتوس حاد ميوكارد بود. جهت جمع آوري داده ها (به مدت هفت ماه) از پرسشنامه پژوهشگرساخته استفاده شد كه شامل بخش هاي اطلاعات دموگرافيك، علايم هشدار دهنده و زمان مراجعه بود. پرسشنامه ها طي مصاحبه حضوري بر بالين بيمار و مطالعه پرونده پزشكي، توسط پژوهشگر تكميل شدند. به منظور تحليل داده ها از نرم افزارSPSS نسخه 18جهت تهيه آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار، توزيع فراواني مطلق و نسبي) و تحليلي (آزمون كاي دو و ضريب همبستگي) پيرسون استفاده شد. يافته ها. بيشترين درصد بيماران، مذكر (76/6 درصد) و ميانسال (53/1 درصد) بودند. از 175 نفر بيمار مورد بررسي، 132نفر (75/4 درصد) علايم هشدار دهنده، دو هفته قبل از حادثه قلبي داشتند. همچنين، 51 نفر (38/6 درصد) براي علايم هشدار دهنده به مطب، درمانگاه ها بيمارستان مراجعه كرده بودند. حداقل فاصله زماني بين بروز علايم هشداردهنده و مراجعه بيماران به بيمارستان، 15 دقيقه و حداكثر فاصله زماني، 1500 دقيقه بود. ارتباط آماري معني داري بين علايم هشداردهنده و زمان مراجعه بيماران مشاهده شد (0/007=p). متوسط فاصله زماني بين بروز علايم هشداردهنده و مراجعه بيماران به بيمارستان، 206/9 دقيقه بود. نتيجه گيري. شناخت علايم هشدار دهنده مي تواند موجب پيگيري سريع تر بيماران مبتلا به سكته قلبي براي درمان گردد. آموزش جهت افزايش آگاهي عمومي از علايم هشداردهنده، به ويژه آموزش به افراد داراي سابقه خانوادگي و در معرض خطر بيماري هاي قلبي عروقي، راهكار مناسبي به نظر مي رسد

Aim.The aim of the study was to determine the relationship between prodromal symptoms and referring time in patients with myocardial infarction in cardiac care unit of Rafsanjan Imam Ali-ibnAbi-Talib hospital in 2012. Background.There is little information about how people respond to prodromal symptoms of myocardial infarction and how fast they refer to medical centers. Method.In a cross-sectional study, 175 patients with acute myocardial infarction were recruited. For data collection, lasting about seven months, a questionnaire consisting of demographic data, risk factors for heart disease, prodromal symptoms, referring time and causesof delay was used. Questionnaires were completed by the researcher with bedside interview with patient and using medical records. Data were analyzed in SPSS version 18 using descriptive statistics (mean, standard deviation, frequency distribution and percentage) and inferential statistics (Chi-square test and Pearson coefficient). Findings.The majority of patients were male (76.6%) and middle-aged (53.1). Of 175 patients, 132 (75.4%) had experienced warning sign, two weeks before the cardiac event and 43 (24.6%) had experienced no symptoms. Also, 51 patients (38.6%) had referred the physician office, clinic or hospital after experiencing warning signs. The time duration of patients arrival to hospital ranged from 15 minutes to 1500 minutes. There was a statistically significant correlations between prodromal symptoms and referring time in patients with myocardial infarction (p=0.007). Findings showed that the average total referring time was 206.94 minutes. Conclusion. Recognizing prodromal symptoms leads to earlier seeking treatment in patients with myocardial infarction. Education for increasing public awareness of warning symptoms, especially for those with family history and risk of cardiovascular disease seems to be an appropriate strategy.