نقش ميانجي رضايت شغلي در تاثير سلامت سازماني بر تعهد سازماني مديران مياني ناجا.

هدف از اين تحقيق شناسايي تاثير سلامت سازماني بر ابعاد تعهد سازماني (تعهد استمراري، تعهد عاطفي، تعهد هنجاري) توسط متغير ميانجي رضايت شغلي مي‌باشد. لذا براي سنجش تاثير سلامت سازماني بر رضايت شغلي و ابعاد تعهد سازماني از ابزار پرسش نامه براي جمع­ آوري داده ­ها در ميان 130 نفر از مديران مياني كاركنان پليس ناجا استفاده شد. براي سنجش ميزان پايايي ابزار گردآوري داده ­ها ضريب آلفا كرونباخ محاسبه شد كه حداقل مقدار آن براي متغيرهاي مختلف 0/703 مي­باشد كه از حد مطلوبي برخوردار است. همچنين براي تجزيه و تحليل داده­ ها از معادلات ساختاري، و نرم ­افزارهاي SPSS16 و AMOS20 استفاده شده است. نتايج تجزيه و تحليل نشان داد سلامت سازماني بر رضايت شغلي تأثير مستقيم دارد، همچنين با ميانجيگري رضايت شغلي بر ابعاد تعهد سازماني تأثير دارد. سلامت سازماني بر تعهد استمراري تأثير معناداري ندارد. بنابراين رضايت شغلي در رابطه سلامت سازماني با تعهد عاطفي و هنجاري نقش ميانجي را ايفا مي­كند كه اين نقش در مورد رابطه سلامت سازماني با تعهد عاطفي قوي­تر است. اما رضايت شغلي در رابطه سلامت سازماني و تعهد استمراري اثر ميانجيگري ندارد.