بررسي تأثيرگسل ها در ريخت شناسي حوضه آبريز در پرچين در شمال شرق ايران

حوضه آبريز درپرچين ، يكي از زير حوضه هاي رودخانه بيدواز در شمال شرقي ايران است كه ريخت ظاهري، پرتگاه هاي گسلي و واريزه هاي موجود در آن نشان دهنده تأثير ساختارهاي تكتونيكي از جمله گسل ها در آن مي باشد. به دليل مجاورت با مناطق مسكوني ، نزديكي به سد بيدواز اسفراين و آمايش حوضه اي اطلاع از تأثير گسل ها در اين حوضه، يك‌ ضرورت محسوب مي شود. به همين منظور با استفاده از شاخص هاي مورفوتكتونيكي مرتبط با موضوع يعني ، نيمرخ طولي و لگاريتمي، شاخص هاي vf، AF، s و ضريب گراويليوس تأثير گسل ها در اين حوضه بررسي شد. مقايسه نيمرخ طولي و لگاريتمي نشان داد در بيشتر قسمت هاي اين حوضه نيمرخ طولي بالاتر از نيمرخ لگاريتمي قرار مي گيرد كه نشانه عدم تعادل مي باشد كه اين عدم تعادل با جهت، حركت و فعاليّت گسل ها ارتباط نزديكي دارد. شاخص vf در 19 ايستگاه اندازه گيري و متوسط آن عدد 0.7859 حاصل شد بنابراين، بر اساس اين شاخص گسل‌هاي اين حوضه فعال ودر اثر فعاليّت‌آنها دره هاي آن تنگ و ريخت ظاهري آنها v شكل شده است. بررسي نتايج شاخص AF نشان داد فشار وارده از سوي گسل ها سبب فشردگي قسمت راست اين حوضه شده است. همچنين نتايج ضريب گراوليوس مشخص نمود اين حوضه با تأثير پذيري از گسل ها در جهت شمال غربي جنوب شرقي كشيدگي پيدا نموده است. مطالعات پيمايشي مشخص نمود آندسته از گسل هاي اين حوضه كه عمود بر مسير دره ها كشيده شده اند اشكال متنوع كارستي مانند كارن ها، دولين و دره هاي كارستي را در اين حوضه بوجود‌‌‌ آورده‌اند.