تحليل نابرابريهاي فضايي توزيع خدمات شهري با رويكرد عدالت فضايي با استفاده از مدل ويكور(مطالعه موردي شهر قزوين)

. امـروزه مشكلات ناشي توزيع نامناسب خدمات شهري، باعث شده است كه توزيع خدمات شهري از كليديتـرين عناصـر شـهري جهـت و برقراري عدالت فضايي باشد. عدالت فضايي و عدالت جغرافيايي به معني توزيع عادلانه خدمات و امكانات شهري باري رسيدن به جامعه اي متوازن و يكي از رهيافتهاي عدالت اجتماعي ا ست. در اين ميان، موضوع خدمات رساني و برخورداري نامناسب و گاه متناقض مناطق مختلف شهرها از خدمات عمومي، با مفهوم عدالت فضايي در تضاد است.بنابراي نميتوان بخشي از جامعه شهري را از خدمات شهري محكوم كرد.محروميت از اين خدمات يا دسترسي به آنها با هزينه ي بيشتر زمينه نابرابريهاي فضايي را در شهرها فراهم مي آورد. شهر قزوين همچون اغلب شهرهاي كشور داراي فضاهاي نابرابر در برخورداري از خدمات شهري است.بر اين اساس هدف پژوهش حاضر با توجه به مفهوم عدالت فضايي بررسي ارتباط بين پراكنش جمعيت و توزيع خدمات و دسترسي مناسب ساكنين نواحي ۱۹ گانه شهر قزوين از خدمات عمومي شهري است. روش تحقيق توصيفيتحليلي است و به منظور جمع آوري اطلاعات از روشهاي كتابخانه اي و ميداني استفاده شده است.براي بررسي نحوه پراكنش جمعيت از مدل آنتروپي نسبي و به منظور تحليل نابرابري هاي فضايي نحوه توزيع خدمات در سطح نواحي از مدل ويكور بهره گرفته شده است.نتايج مدل آنتروپي(۷۴۱۵۲/0) نشان ميدهد كه پراكنش جمعيت در نواحي شهري قزوين به صورت متناسبي صورت نگرفته است. بطوري كه نواحي ۱۵،۱۶ و ۱۹ كه بيتشرين درصد جمعيت را به خود اختصاص داده اند از حداقل امكانات شهري برخوردار ميباشند.ناحيه ۸ با امتياز Q =۸۴۱۰/0 و ناحيه ۱۷ با امتياز Q= ۸۸۹/0 كمترين برخورداري از امكانات و ناحيه ۱۲ و ۱۳ بيشترين برخورداري را در مدل Vikor دارا ميباشند. نتايج آزمونهاي كاي اسكور و ANOVA نيز بيانگر تفاوت معني دار در رضايتمندي شهروندان در زمينه متفاوت بودن توزيع فرصتها و دسترسي به خدمات شهري است.بنابراين توزيع خدمات شهري مناسب با نيازهاي نواحي نمي باشدوكاربريهاي توزيع شده در نواحي شهري مورد استفاده شهروندان نمي باشد.