مدلسازي توسعه ي شهري بجنورد با استفاده از رگرسيون لجستيك

توسعه ناموزون شهرها يكي از مسائل مهم در كاربري زمين است و پيش بيني توسعه شهري هميشه به سادگي امكانپذير نيست بلكه به مدل هايي نياز دارد كه ماهيت پيچيده فرآيندهاي شهري را مدنظر قرار دهند. رگرسيون لجستيك يك مدل پيش بيني كننده تجربي است. تعيين وزن عوامل محرك برمبناي داده هاي تجربي به جاي استفاده از دانش كارشناسان از مزاياي اين مدل است و همچنين توانايي واردسازي متغيرهاي بيشتري را داراست كه از برتري هايش مي باشد. لذا با توجه به اهميت موضوع در اين مقاله به مدلسازي توسعه شهري بجنورد با استفاده از رگرسيون لجستيك در طي دوره 28 ساله پرداخته مي شود و از نظر ماهيت و روش تركيبي از روش هاي تحقيق اسنادي و توصيفيتحليلي است كه از 9 متغير مستقل براي مدلسازي استفاده مي كند. ميزان PseudoR2 و ROC به ترتيب 0.2835 و 0.9335 بدست آمد كه در محدوده مورد قبولي قرار دارند. بنابراين مدلسازي تاييد مي گردد. ارزيابي حساسيت سنجي مدل با استفاده از روش حذف هركدام از متغيرهاي مستقل نشان دهنده تاثير بيشتر متغيرهاي جهت شيب و فاصله از سطوح آبي در مدلسازي است و مناطق جنوب شهر و مناطق غيرشهري بلافصل مناسب ترين مناطق براي توسعه آينده هستند.