ارزيابي شاخص هاي پايداري حمل ونقل شهري با رويكرد اقتصاد سبز (مطالعه موردي : شهر ساري )

پايش ميزان اثر گذاري برنامه ريزي ها وسياست گذاري هاي حمل و نقلي در بهبود شاخص هاي حمل و نقل شهري با رويكرد جديد اقتصاد سبز، از نيازهاي ضروري متوليان حمل و نقل محسوب مي شود كه در سال هاي اخير بسيار مورد توجه سازمان ملل، كشورهاي توسعه يافته و تا حدودي در حال توسعه بوده است. بنابراين در اين پژوهش با روش توصيفي– تحليلي و بهره گيري از مطالعات كتابخانه اي، ميداني (مصاحبه و پرسشنامه) و استفاده از مدل هاي تصميم گيري چند معياره (ديماتل و تاپسيس)، جهت تجزيه و تحليل يافته ها، شاخص هاي پايداري حمل و نقل شهري با رويكرد اقتصاد سبز در شهر ساري مورد ارزيابي قرار گرفته اند. يافته‌ها حاكي از آن است كه بر اساس مدل ديماتل، زير معيارهاي توسعه حمل و نقل غير موتوري با دارا بودن بيشترين ضريب وزني و اثرگذاري مستقيم با كسب امتياز (36.38) در جايگاه اول، هزينه تصادفات با كسب امتياز (36.37) در جايگاه دوم و در نهايت مديريت تقاضاي سفر با كسب امتياز (36.18) در جايگاه سوم قرار داشته و مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار حمل و نقل پايداردر شهر ساري مي باشند. و در همين راستا خدمات تحويل، مدت زمان رفت وآمد روزانه و حفاظت فرهنگي به ترتيب با كسب امتيازهاي (30.93)، (30.87)و(30.78) كمترين تاثير را نسبت به ساير مؤلفه‌ها دارند. همچنين در بين معيارهاي اصلي مورد سنجش تحقيق بر اساس مدل تاپسيس، شاخصهاي اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي امتيازهاي (0.991319)، (0.721271) و (0.693431) را به ترتيب اولويت، از نظر متخصصين كسب كرده كه نشان مي دهد شاخص پايداري اقتصادي نسبت به ديگر شاخص ها براي بسترسازي حمل و نقل پايدار در شهر ساري از اولويت اصلي برخوردار مي باشد. در پايان با معرفي استراتژي ASI و طي فرايند مصاحبه با مسؤولين در حوزه حمل و نقل ، قراردادن حمل و نقل غير موتوري در راس طرح هاي جامع حمل و نقل ،اختصاص بيشتر ظرفيت خيابانها به انواع سيستم حمل و نقل پاك و همگاني وتشويق سرمايه گذاري بخش خصوصي در توسعه حمل و نقل عمومي به عنوان مهمترين عوامل ايجاد وگسترش حمل و نقل سبز در شهر ساري پيشنهاد شده است.