تحليل فضايي سكونتگاه هاي شهري استان گلستان از لحاظ شاخص هاي شهر سالم

در دهه هاي اخير افـزايش جمعيت شـهرها و رشد شهرنشيني باعث مشكلات بيشماري از جمله مشكلات تراكم رشد فزاينده شهرها، كمبود مسكن، تخريـب مكـانهـاي شـهري و افزايش نابرابريهاي بهداشتي و اجتماعي، در مقياس وسيع، بين ساكنان شد. دغدغه‌ها و نگراني هاي ناشــي از اين پديده موجب گرديد تا رويكردهاي متعددي براي تأمين وضعيت مطلوب زندگي براي نسل هاي امروز و آينده مطرح شودكه يكي از اين رويكردهاي مهم، رويكرد شهر سالم است. از اين رو بررسي و سنجش شاخص هاي شهر سالم در سطح نواحي مختلف( استان، شهرستان و شهر) مي‌تواند گامي موثر در برنامه‌ريزي توسعه پايدار شهري باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف ارزيابي سكونتگاه هاي شهري استان گلستان از لحاظ شاخص هاي شهرسالم انجام شده است. روش پژوهش از نوع توصيفي تحليلي با هدف كاربردي است. جامعه آماري 14 شهرستان استان گلستان براساس آمارنامه 1390 مي باشد. براي ارزيابي شهرسالم از 50 شاخص در 4 بخش بهداشتي درماني، محيط زيست، اجتماعي اقتصادي و سلامت استفاده شده است. براي بيان اهميت نسبي هريك از شاخص ها از مدل ANP و جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از مدل پرومته و تحليل گايا استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه نقاط شهري شهرستان گاليكش با امتياز (0.271) كاملاً برخوردار، بندرگز با امتياز(0.220) برخوردار، كردكوي(0.141)، راميان(0.110)، كلاله(0.106) و مينودشت(0.033) نسبتاًبرخوردار، مراوه تپه(0.002)، آق قلا(0.004) ،تركمن(0.105)، علي آباد(0.112)، گنبدكاووس(0.131) و گميشان(0.147) نابرخوردار و آزاد شهر و گرگان به ترتيب با امتياز (0.182) و (0.197) شهرستان هاي كاملاً نابرخوردار از شاخص‌هاي شهر سالم در استان گلستان مي باشند.