بررسي ظرفيت هاي اقليمي سواحل شمالي و جنوبي ايران براي گسترش فعاليتهاي ورزشي و گردشگري ساحلي

تنوع چشم‌اندازها و پديده‌هاي طبيعي در مناطق ساحلي جهان موجب توجه روزافزون گردشگران در اسـتفاده از اين نواحـي شده است، به‌طوري‌كه امروزه سواحـل درياها و اقيانوس‌ها به يكي از تأثيرگـذارترين عوامل اقتصـاد ملـي و محلي در سراسر جهان مبدل شده است. با هدف شناسايي ظرفيت‌هاي اقليمي سواحل شمالي و جنوبي ايران براي توسعه فعاليت‌هاي گوناگون گردشگري ساحلي، در اين مطالعه داده‌هاي هواشناسي 16 ايستگاه سينوپتيك از اين مناطق براي يك دورۀ زماني 25 ساله از سال 1986 تا2010 مورد استفاده قرار گرفت. شاخص اقليم ساحلي ( Beach Climate Index) به ‌منظور ارزيابي پتانسيل استراحت ساحلي و مدل كي ‌و ‌ومپلو (Kay Vamplew)، براي ارزيابي توريسم ورزشي در رشته‌هاي، شنا، فوتبال‌ساحلي و دوساحلي به‌كار گرفته شد. تحليل‌هاي مربوطه بر اساس خروجي‌هاي مدل طرح اطلاعاتي اقليم توريسم Climate–Tourism Information Scheme انجام شد. نتايج شاخص BCI نشان داد كه در سواحل شمالي ايران، ماه‌هاي ژوئن، ژوئيه و اوت و در سواحل جنوبي ايران تمام ماه‌هاي سال داراي شرايط مناسب اقليمي براي استراحت ساحلي هستند. به‌طور كلي براي استراحت ساحلي، بخش‌هاي شرقي سواحل شمالي و جنوبي كشور، شرايط مناسب‌تري نسبت به بخش‌هاي غربي دارند. بر اساس نتايج محاسبات مدل كي و ومپلو، فصل پاييز در همه سواحل كشور، شرايط مطلوبي براي فوتبال‌ساحلي و دو ساحلي وجود دارد با اين تفاوت‌ كه مناسب‌ترين زمان براي اين نوع فعاليت‌ها در سواحل شمالي كشور ماه اكتبر و در سواحل جنوبي ماه دسامبر است. همچنين معلوم شد كه علاوه بر زمان‌هاي مذكور، شرايط اقليمي مساعدي نيز در فصل بهار(در سواحل شمالي) و زمستان (در سواحل جنوبي) براي انجام ورزش‌هاي فوق وجود دارد. زمان مناسب براي شنا و آب‌تني كه دماي مطلوب آب بين 16 تا 26 درجه سانتي‌گراد است، در سواحل شمالي طي فصل تابستان و ماه‌هاي مي و ژوئن از فصل بهار و همچنين ماه اكتبر از فصل پاييز فراهم مي‌باشد. در سواحل جنوبي اين وضعيت صرفاً در ماه‌هاي فصل زمستان و پاييز فراهم مي‌گردد.