بررسي توانمندي هاي ژئوتوريسمي با استفاده از روش هاي ارزيابي و پهنه بندي (مطالعه موردي: شهرستان هاي ديواندره و سقز)

ژئوتوريسم به توريسمي گفته مي شود كه داراي جاذبه هاي زمين شناسي و ژئومورفولوژيكي است و با توجه به اهميتي كه ژئوسايت ها در توسعه مناطق دارند در تحقيق حاضر سعي بر آن شده است تا ژئوسايت هاي شهرستان هاي ديواندره و سقز و همچنين مناطق مستعد توسعه ژئوتوريسم در اين منطقه مورد ارزيابي قرار گيرد. براي اين منظور 16 ژئوسايت در منطقه مورد مطالعه انتخاب شده اند. سپس با استفاده از دو روش كوباليكوا و كامنسكو با توجه به معيارها و زيرمعيارهايي كه هر كدام از اين روش ها دارند به ارزيابي آن ها پرداخته شده است. روش كامنسكو تأكيد بيشتري بر ويژگي هاي زيبايي و چشم اندار دارد به همين دليل ژئوسايت هايي مانند دشت سارال كه از نظر چشم انداز و زيبايي وضعيت مناسب دارند در اين روش رتبه بهتري نسبت به روش كوباليكوا دارند. همچنين مناطقي كه از نظر وضعيت علمي و آموزشي داري وضعيت بهتري هستند در روش كوباليكوا امتياز بالاتري دارند. پس از ارزيابي ژئوسايت ها، نقشه پهنه بندي مناطق مستعد توسعه ژئوتوريسم تهيه شده است. براي اين منظور از 8 پارامتر استفاده شده و به منظور انجام پهنهبندي از مدل تلفيقي فازي و ANP استفاده شده است. نتايج حاصل از پهنه بندي مناطق مستعد توسعه ژئوتوريسم و همچنين ارزيابي هاي صورت گرفته حاصل از دو مدل بيانگر اين است كه در منطقه مورد مطالعه غار كرفتو، درياچه سد شهيد كاظمي، دشت سارال، رودخانه سقز و دامنه هاي كوه خان مناسب ترين مناطق جهت اهداف مورد نظر هستند. در واقع اين مناطق در كنار امتياز بالايي كه در روش هاي ارزيابي بدست آورده اند از نظر معيارهايي كه در پهنه بندي نيز مد نظر بوده است در مناطق مستعد توسعه ژئوتوريسم قرار دارند.