الگوي گسترش كالبدي شهر آمل با رويكرد رشد هوشمند شهري

گسترش سريع شهرها، اكثر كشورهاي جهان را با مشكلات متعددي مواجه ساخته است. هر چند افزايش جمعيت علت اوليه ي گسترش سريع شهرها محسوب مي شود، ليكن پراكندگي نامعقول آن اثرات نامطلوبي بر محيط طبيعي و فرهنگي جوامع مي گذارد. تلاش هاي زيادي براي برطرف ساختن اثرات منفي گسترش پراكنده شهرها به عمل آمده كه عمده ترين آنها راهبرد quot;رشد هوشمند quot; به عنوان يكي از راهكارهاي مقابله با quot;پراكندگي quot; توسعه شهري است كه در واقع رشد هوشمند جايگزيني براي پراكندگي محسوب مي شود. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي تحليلي است، داده‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش، بلوك‌هاي آماري سال 1390 مركز آمار ايران مي باشد. از نرم افزارهاي GIS و SPSS براي استخراج و طبقه بندي داده ها استفاده شده است. همچنين براي تجزيه و تحليل اطلاعات اين پژوهش از روش هاي مورا وتحليل خوشه اي سلسله مراتبي بهره گرفته شده است بدين صورت كه براي رتبه بندي محلات از روش مورا و براي دسته بندي محلات از روش تحليل خوشه اي استفاده شده است. نتايج يافته ها نشان مي دهد محلات مركزي شهر شرايط مطلوب تري نسبت محلات پيراموني دارند. اين محلات از نظر شاخص هاي اصلي رشد هوشمند مانند تركيب كاربري ها، اتصالات، فضاهاي باز، زيرساخت ها و مالكيت خودرو از وضعيت مناسب تري برخوردارند.. نتايج رتبه بندي آزمون مورا نشان داد كه سه محله 7، 2 و 6 به ترتيب بهترين رتبه ها در بين محلات 25 گانه شهر كسب كرده اند و در مقابل محلات حاشيه اي 14، 13 و 4 داراي بدترين وضعيت و رتبه ها در بين محلات شهر هستند.