آموزش و توسعه منابع انساني به عنوان يك رشته دانشگاهي: تجربيات گذشته و چشم‌اندازهاي آينده

آموزش و توسعه منابع انساني به عنوان يك حوزه مطالعاتي بين‌رشته‌اي، امروزه به يك رشته دانشگاهي مهم تبديل شده است؛ اما درباره تركيب و حدود اين رشته اتفاق نظر كاملي وجود ندارد. اين پژوهش با هدف مطالعه وضعيت موجود و تعيين قلمرو اين رشته ، با استفاده از رويكرد پژوهش كيفي و روش مطالعه موردي انجام شده است. جامعه مورد مطالعه در اين پژوهش كليه منابع مربوط به پيشينه موضوع، برنامه‌هاي درسي دانشگاه‌هاي معتبر و همچنين متخصصان و متوليان حوزه آموزش و توسعه منابع انساني بود. در اين راستا، پس از مطالعه مباني نظري، برنامه درسي 10 دانشگاه برتر دنيا مورد مطالعه قرار گرفت. همچنين با هفت نفر از اساتيد خبره و باتجربه مصاحبه انفرادي صورت گرفت و از طريق گروه كانوني چهار جلسه مصاحبه گروهي با كارفرمايان و متوليان آموزش و توسعه منابع انساني در سازمان هاي مختلف انجام شد. مصاحبه‌شوندگان به شيوه هدفمند و با روش گلوله‌برفي انتخاب شدند و براي تحليل و تفسير داده ها از روش كدگذاري استفاده شد. نتايج حاصل از اين سه مرحله پژوهش نشان داد كه مهم‌ترين محورهاي مطالعاتي رشته آموزش و توسعه منابع انساني عبارتند از: طراحي آموزش، راهبردهاي توسعه منابع انساني، كاربرد فناوري‌هاي نوين يادگيري در توسعه منابع انساني، مديريت برنامه‌هاي يادگيري، ارزيابي اثربخشي يادگيري، مديريت استعداد، مربيگري و منتورينگ، مديريت دانش، مديريت تغيير و نوآوري، و مديريت بهبود عملكرد. همچنين شايستگي‌هايي همچون توسعه رهبري، مديريت استراتژيك منابع انساني، شم كسب‌وكار، تحليل رفتار سازماني، مهارت‌هاي ارتباطي، و بهينه‌كاوي توسعه منابع انساني به عنوان موضوعات پايه در اين حوزه شناسايي گرديد.