ارزيابي قدرت مفصل شانه افراد با گير افتادگي تحت آخرومي مفصل شانه

Shoulder joint strength assessment in people with subacromial shoulder impingment

زمينه و هدف: مديريت پيشگيري از گيرافتادگي تحت آخرومي شانه (sub-acromial shoulder impingement: SSI) شامل تمرينات تقويتي عمومي، به خصوص براي چرخاننده‌هاي داخلي و خارجي شانه است. با اين حال شواهدي بر تفاوت قدرت اين گروه عضلات در افراد داراي گيرافتادگي تحت آخرومي شانه با نمونه‌هاي سالم وجود ندارد. اين مطالعه به منظور ارزيابي قدرت مفصل شانه افراد با گير افتادگي تحت آخرومي شانه در مقايسه با افراد سالم انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه مورد – شاهدي روي 24 نفر از دانشجويان داراي علايم گيرافتادگي تحت آخرومي شانه (گروه مورد) و 24 نفر از دانشجويان سالم (گروه شاهد) كه از لحاظ سن، جنس، دست برتر و سطح فعاليت بدني همسان بودند؛ انجام شد. گروه‌ها تست حداكثر گشتاور ايزوكينتيكي را طي دو حركت چرخش داخلي و خارجي شانه انجام دادند. در گروه مورد 18 شانه برتر و 6 شانه غيربرتر با علايم وجود داشت. حركات چرخش داخلي و خارجي مفصل شانه جداگانه و به‌صورت انقباض درونگرا و برونگرا در دو سرعت 60 و 120 درجه بر ثانيه ارزيابي شد. حداكثر گشتاور، حداكثر گشتاور نسبي و نسبت‌هاي قدرت در بين دو گروه مقايسه گرديد. يافته‌ها: تفاوت قدرت بين دو گروه زماني با گيرافتادگي تحت آخرومي دست برتر، از نظر آماري معني‌دار بود (P<0.05). مقادير حداكثر گشتاور چرخش خارجي شانه با انقباض برونگرا (22.20±7.01) و درونگرا (11.36±3.36) در سرعت 120 درجه بر ثانيه، حداكثر گشتاور چرخش خارجي شانه با انقباض برونگرا (20.53±6.15) در سرعت 60 درجه بر ثانيه، حداكثر گشتاور چرخش داخلي شانه با انقباض برونگرا در سرعت‌هاي 60 درجه بر ثانيه (43.13±12.98) و 120 درجه بر ثانيه (40.33±9.24) گروه مورد با علايم شانه برتر در مقايسه با شانه برتر گروه كنترل به‌طور معني‌داري كمتر بود (P<0.05). نتيجه‌گيري: احتمالاً تغيير در حداكثر گشتاور چرخش داخلي و خارجي شانه در افراد با SSI به دست برتر مرتبط است كه دلالت بر روش‌هاي تقويتي دارد. لذا نياز است كه متخصصان تمرين درماني در طراحي تمرينات براي افراد داري SSI از تمرينات برونگراي ايزوكينتيكي براي چرخاننده‌هاي داخلي و خارجي شانه بهره ببرند.

Background and Objective: Recent conservative management of sub-acromial shoulder impingement (SSI) includes general strengthening exercises, especially for internal (IR) and external (ER) shoulder rotators. Despite various studies, so far, there is no directly investigated for indicating the difference in muscle strength between patients with SSI and normal subjects. This study was done to compare the shoulder joint muscles’ strength in male students with and without SSI. Methods: This case-control study was conducted on Twenty-four students with SSI as case group and 24 normal students as controls.The subjects in both groups matched for hand dominance and physical activity level, completed isokinetic shoulder IR and ER testing. In the case group, 18 patients had the symptoms in their dominant and 6 patients in their non-dominant side. Both sides IR and ER of shoulder were measured separately using continuous reciprocal concentric and eccentric contraction cycles at speed of 60 and 120 degrees per second, respectively. Values of peak torque were compared between the case and control groups. Results: There was a significant difference between the two groups only when the symptomatic SSI shoulder was the dominant shoulder. Eccentric and concentric ER peak torque at 120 degree per second (22.20±7.01, 11.36±3.36), eccentric ER peak torque at 60 degree per second (20.53±6.15) and eccentric IR peak torque at 60 degree per second and 120 degree per second were significantly lower in the symptomatic dominant shoulder case group in compared to the dominant shoulder control group (P<0.05). Conclusion: Changes in eccentric and concentric peak torque in SSI group may be related to limb dominance, which may have implications for strengthening regimes. Therefore, clinicians and therapeutic exercise expertise may benefit from eccentric isokinetic exercises for shoulder IR and ER rotators in order to design a treatment plan for patients with SSI.