وضعيت رشدي قابليت عكس‌العمل حركتي دانش‌آموزان داراي اختلالات بينايي و مقايسهٔ آن با دانش‌آموزان بينا

Comparing the Motor Reaction Capability in Visually Impaired and Healthy Students

هدف: بينايي به‌عنوان قوي‌ترين منبع ادراك جهان خارجي، وظيفهٔ انتقال 80 تا 90 درصد اطلاعات وارده به مغز را بر عهده دارد؛ بنابراين، وجود اختلالات حتي خفيف در عملكردهاي آن، موجب بروز انحرافات شديد در رشد جسمي و رواني و حركتي مي‌شود. هدف اين پژوهش، بررسي وضعيت رشدي قابليت عكس‌العمل حركتي كودكان كم‌بينا و نابينا از طريق مقايسهٔ آن‌ها با همتايان سالم بود. روش‌بررسي: آزمودني‌هاي اين پژوهش توصيفي- مقايسه‌اي از ميان تمامي دانش‌آموزان 8 تا 12 سالهٔ مدارس همگاني شهر كرمانشاه بود. شصت و پنج نفر به‌طور خوشه‌اي تصادفي به‌عنوان گروه سالم انتخاب شدند. سي نفر از دانش‌آموزان مدارس همگاني و استثنايي، با تيزي ديد بين 0٫05 تا 0٫4 ديوپتر در چشم برتر، به‌عنوان گروه كودكان كم‌بيناي داوطلب و شانزده نفر از دانش‌آموزان مدارس استثنايي شهر كرمانشاه، با تيزي ديد حداكثر 0٫04 ديوپتر در چشم برتر، به‌عنوان گروه كودكان نابيناي داوطلب انتخاب شدند. قابليت عكس‌العمل حركتي آزمودني‌ها از طريق آزمون خط‌كش اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: تجزيه‌ و‌ تحليل داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي (بوسيلهٔ آزمون تحليل واريانس يك‌سويه و آزمون تعقيبي توكي) براي بررسي تفاوت ميانگين شاخص‌ها در سطح 0٫05>=p انجام شد. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي آماري نشان دادند كه بين سطح رشد قابليت عكس‌العمل حركتي كودكان نابينا و كم‌بينا و سالم تفاوت معناداري وجود دارد؛ به‌طوري كه كودكان نابينا در وضعيت بهتري قرار داشتند. اين واقعيت مي‌تواند بيانگر ظرفيت بالاي سازوكارهاي جبران‌كنندهٔ نقص گيرندهٔ بينايي آن‌ها باشد.

Objective: Vision is the most powerful source of perception of the external world, and is responsible for transferring 80-90 percent of information to the mind. So, even slight disorders in its functions cause severe deviations in physical, psychological and motor growth. The purpose of this study was to study the motor reaction capability in blind and visually impaired children by comparing them with their healthy equals. Methods: The study population of this descriptivecomparative study consisted of 8 to12 year-old students of Kermanshah’s public schools. Sixty five students were selected through cluster sampling as the healthy group. Thirty students with a visual sharpness of 0.05-0.04 Diopter in the superior eye volunteered from public and exceptional schools as the group with visual impairment. and 16 students with a maximum visual sharpness of 0.04 Diopter in the superior eye volunteered as the blind group. The subjects’ reactions were measured by the ruler test. Data analysis was done by descriptive and inferential statistics (one-way ANOVA and post hoc Tukey’s test) to examine the difference in means at a p≤0.05. Results: There were significant differences between the motor reaction capability of ‘blind & visually impaired’ and healthy children, such that blind children were in a better condition. Conclusion: The results indicate that blind & visually impaired individuals have a high capacity to learn relief mechanisms to compensate for their defective visual receptors.