شناسايي عوامل موثر بر انتقال آموزش به محيط كار در دانشگاه هوايي شهيد ستاري

در طول دهه هاي گذشته موضوع انتقال آموزش توجه محققان و دست اندركاران توسعه منابع انساني را به خود جلب نموده است. اين توجه به واسطه نقش آن در اثربخشي دوره هاي آموزشي است. تا فرآيند انتقال آموزش به محل كار انجام نشود، بازگشت سرمايه گذاري هاي آموزشي تا حد زيادي به خطر خواهد افتاد . هدف از اين تحقيق بررسي عوامل موثر بر انتقال آموزش به محيط كار بر اساس الگوي انتقالي هالتون مي باشد. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، پژوهشي توصيفي – پيمايشي است. بر اين اساس، تعداد 103 نفر از كاركنان دانشگاه علوم و فنون هوايي شهيد ستاري با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و پرسش نامه محقق ساخته اي بين آنها توزيع شد. روايي محتوايي پرسش نامه از طريق مراجعه به خبرگان، تاييد و پايايي آن به وسيله آزمون آلفاي كرونباخ، به مقدار 89 % به دست آمد. تجزيه و تحليل داده ها از طريق آزمون تي تك نمونه اي نشان داد كه عوامل فردي و سازماني بيشترين تأثير را بر انتقال آموزش در محيط كار دارند. از ميان عوامل فردي، مؤلفه استعداد كارآموز و از ميان عوامل سازماني، مؤلفه عملكرد مورد انتظار از تلاش براي انتقال، تأثير بيشتري بر انتقال آموزش به محيط كار دارند.