اثر تمرين ورزشي و محدوديت كالري بر بيان ژن سوبستراي گيرنده انسولين- 1 در آديپوسيت هاي موش نر چاق

The Effects of Exercise and Caloric Restriction on Insulin Receptor Substrate-1 in Obese Male Rat

هدف: چاقي بر اثر بي تحركي و مصرف غذاي پركالري پديد مي­آيد و حساسيت انسوليني را كاهش مي دهد، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر دزهاي مختلف تمرين ورزشي و محدوديت كالري بر بيان ژن سوبستراي گيرنده انسولين-1 در آديپوسيت هاي موش­هاي صحرايي نر چاقبود. روش­شناسي: 48 سر موش صحرايي نر بالغ با ميانگين وزني190گرم از پلت باچربي بالا تغذيه­كردند و پس از هفده هفته به شش گروه تمرين­ورزشي، تركيبي1، تركيبي2، تركيبي3 ، محدوديت كالري و كنترل چاق دسته­بندي شدند. سپس 10% از وزن غذاي روزانه كاسته شد و/يا با شدت 75-70% حداكثراكسيژن­مصرفي به مدت 48 تا 55 دقيقه بروي تردميل دويدند. گروه تمرين ورزشي (6روز ­ورزش، 0روز محدوديت­كالري)، محدوديت­كالري (0­روز ­ورزش، 6­روز محدوديت­كالري)، تركيبي­1 (2روز ­ورزش، 4­روز محدوديت­كالري) تركيبي­2 (3روز ­ورزش، 3 روز محدوديت­كالري) و تركيبي 3 (4روز ­ورزش، 2روز محدوديت­كالري) در هفته به مدت دو ماه اعمال شد. از آزمون تحليل واريانس يك­طرفه و تعقيبي توكي در سطح 0/05≥p استفاده شد. نتايج: بين مقادير بيان ژن سوبستراي گيرنده انسولين-1 در گروه تركيب2 با گروه كنترل تفاوت معني‌داري مشاهده شد (0/033=P). همچين بيان ژن mRNA سوبستراي گيرنده انسولين در گروه محدوديت كالري بيشتر از گروه كنترل بود (0/024=P). بين ساير شرايط تفاوت معني‌داري مشاهده نشد.. نتيجه گيري: 10 درصد تعادل منفي انرژي به شكل محدوديت­كالري به تنهايي يا دوز برابر آن با ورزش مي تواند باعث افزايش بيان ژن سوبستراي گيرنده انسولين شود كه زمينه ساز حساسيت انسوليني مي باشد.

Introduction: Sedentary life style and high calorie foods lead to obesity, hence the aim of the study was to investigate the effects of different doses of exercise and caloric restriction on insulin receptor substrate-1 in obese male rats. Methods and Materials: 48, eight-week-old male Wistar rats (190 ± 16 g) fed high-fat palate for seventeen weeks. After obesity induction, the obesity group was randomly assigned to one of the six groups: EXE, CR, EXCR1, EXCR2, and EXCR3 as experimental groups and OC as the control group. Then 10% of food intake was reduced. Exercise intensity was adjusted about 70-75% vo2max, 28 m/min for 48 to 55 minute. Negative energy balance was applied through caloric restriction (CR) (6d/w), exercise training (EXE) (6d/w), and in three combinations: EXCR1 (2d/w exercise + 4d/w CR,) EXCR2 (3d/w exercise + 3d/w CR) and EXCR3 (4d/w exercise + 2d/w CR) for two month. One way ANOVA and Tukey post-hoc test was applied for data analysis by SPSS version 16 (p<0.05). Results: IRS-1 mRNA expression was significantly higher in CR in comparison to OC (p=0.024). Also, IRS-1 expression significantly increased in EXCR2 comparing to OC (p=0.033). Conclusion: 10% of negative energy balance in forms of caloric restriction per se or in conjunction with exercise can provoke mRNA expression of insulin substrate receptor-1 that may lead to insulin sensitivity improvement.