اروپا و جنگ‌هاي صليبي در تاريخ‌نگري و تاريخ‌نگاري متئو پاريس: يك تاريخ عمومي اروپايي يا گذار به تاريخ‌نگاري جهاني؟

Europe and Crusade Wars According to Matthew Paris’s Historiography Method and his Historical approach: A General History of Europe or a Transition to "Global History"?

متئوي پاريسي از مورخان انگليسي قرن 13 ميلادي بود كه در سنّت تاريخ‌نگاري كليسايي رشد كرد و سنت وقايع‌نامه‌نويسي را ادامه داد و بنا به داوري محققان آن را به اوج رساند. شايد دليل آن اوجگيري، وقايع زمانه پرآشوبي بود كه در آن از يك‌سو كشاكش قدرت كليسا و دربار امپراتور فردريك دوم و شاهان انگلستان و فرانسه اروپا را دربرگرفته بود و از سوي ديگر جنگ‌هاي صليبي و يورش خانمان براندازِ تاتاران جهان را به‌هم ريخته بود. بدين ترتيب وقايع‌نامه‌نويسي نه با مسائل داخلي اروپا كه از آن پس با مسائل جهاني رو در رو شده بود. لذا هدف پژوهش حاضر شناسايي روش تاريخ‌نگاري و تاريخ‌نگري متئو پاريس با توجه به تحولات جهاني همچون جنگ‌هاي صليبي و حمله مغولان است. دستاوردهاي تحقيق حاكي از آن است كه بينش مورخان اروپايي از جمله متئوي پاريسي وسعت جهاني يافت؛ و البته تاحدي از تعصبات مذهبي و ملي داخلي اروپا كاسته شد. قالب وقايع‌نامه‌نويسي نيز تغيير كرد و به ذكر اسناد و نامه‌هاي مكتوب و رسمي و سبك نگارش و روش سفرنامه‌ها و زيارت‌نامه‌ها متكي شد.

As a 13th century English historian, Matthew Paris was brought up under the ecclesiastic method of historiography; he continued the choreography and researchers believe that Matthew culminated it. Perhaps the reason of this raising was the events of the chaotic times, where the papal church had a conflict with Fredrick II the Roman emperor and the kings of England and France which made Europe turbulent. On the other hand the crusade wars and the Mongol invasions disarranged the world. So the chorography was no more involved in just the internal issues of Europe, but also in dealing with the global issues. Thus, the aim of the research is to understand that regarding the world evolutions, how the Matthew Paris’s historiography method and his historical approach was. Results of this research indicate that Matthew’s approach and also some other European historians led to a worldwide point of view, which sometimes reduced their national or religion fanaticism. The format of choreography changed and relied on formal documents such as formal letters, reports, and voyage or pilgrimage accounts.