كليدواژه :
صوفيان , دنياي نوين , الگوي كهن , هند , ايران , داراشكوه , عشق متصوفانه , عارفان
چكيده فارسي :
عشق گمشدۀ دنياي پُرتخاصم امروز است. اكنون، اصنافي از بشر گرفتار عصبيت در معناي منفي آن ـ قوم‌مدارانه ـ و نفس سركش خود شده‌اند. اينان با سلطه‌گري و زياده‌خواهي زمينۀ نابودي محيط زيست و زوال روح انساني و به‌هدر دادنِ زحماتِ دانشمندان در كاستن از آلامِ بشري را فراهم مي‌آورند. البته اين پديدۀ تازه‌اي نيست. در گذشتۀ تاريخي نيز كساني دست به چنين اقدامات مخرّبي مي‌زدند. در برابر اينان كساني هم هستند و در گذشتۀ تاريخي نيز بوده‌اند كه به سلامت و سعادت بشر مي‌انديشند. تعصب و خودمداري نيروي محركۀ گروه نخست و عشق و ايثار، انگيزۀ گروه ديگر در حيات اجتماعي‌شان است. به نظر مي‌رسد راه حل اين مسئله را بايد در غلبۀ تفكر انسان‌گرايانه و طبيعت‌دوستانه جستجو كرد. متصوفان و عارفان از ديرباز براي پرورش روح انساني در خود و مريدانشان، به پاك نفسي روي آورده و با سركوب نفس امّاره به مبارزه با جهل، خشم، بُغض، قهر، كبر، كينه، حسد، بخل، كفر و نفاق مي‌پرداخته‌اند. آنان عشق به انسان و طبيعت را جايگزين آن ذمائم مي‌كردند و خود و پيروانشان را آمادۀ پذيرش عشق الهي مي‌نمودند. انسان امروزي براي شكستن مرزهاي عصبيت و نفس‌پرستي و اشاعۀ انسان‌دوستي، نيازمند چنين نقش‌هايي است؛ الگوهايي كه بعضاً جان بر سر اهداف انساني خود نهاده‌اند. داراشكوه ـ شاهزادۀ تيموري هند ـ از جملۀ كوشندگان اين راه بود.
چكيده لاتين :
Love is the missing phenomenon in today’s world, which is full of conflicts. Nowadays, some groups around the world are caught in their ideological and ethnic asabiyyah [with its negative - ethnocentric bias - meaning], and rebellious selfishness. They, with a sense of domination and greed, prepare ground for destruction of natural environment, deterioration of humane soul, and squandering the efforts of scientists in reducing human suffering. Of course, this is not a new phenomenon. In the past, there were many people doing such malicious actions. Unlike them, there were, and are now, those who thought about health and happiness of human being. Bigotry and ethnocentrism acted as the pushing force for the first group. But, motivations of the other group were love and sacrifice. It seems that, the prevailing of humanist and nature-loving thought to be a solution to this problem. Sufis and mystics, far back, for nurturing the human sense in themselves and their disciples, made themselves to purify their sensuality by combating ignorance, anger, hatred, wrath, pride, enmity, envy, jealousy, infidelity, and hypocrisy. They replaced those sins by loving human beings and nature and through this prepared themselves to accept God’s love. Modern man, in order to break the boundaries of asabiyyah and selfishness and dissemination of humanitarian senses is in need of such roles; models who, sometimes, sacrificed their lives for their cause. Dara Shikoh – the Timurid prince of India- was among these activists.
